Op de laatste hete dag van augustus speelde Mutemath in Tivoli met The Lightning Year als support act. De toch al niet al te koele zaal  werd verder opgewarmd door twee energieke shows.

Nog maar net een eerste single uit en nu mee met Mutemath op tour: The Lightning Year durft dit aan. En terecht, want de band heeft zeker wat te bieden. Wat we te horen krijgen is stevige en catchy alternatieve rock. Het meest pakkend was de band aan het eind van het nummer Super Animal, dat rechttoe rechtaan begon, maar heel intrigerend eindigde. De band speelde gretig en was snel tevreden met de respons van het publiek. En ja, als de tijd erop zit is het gewoon jammer dat het afgelopen is. Dinsdag in Tivoli was hun eerste optreden buiten Engeland, hopelijk volgen er meer.

Mutemath in nieuwe samenstelling: het is even wennen (drummer Darren King maakte voor de start van de tour plotseling bekend dat hij stopte). Maar zanger Paul Meany trekt genoeg aandacht om het gat te vullen. Duidelijk is dat hij de centrale figuur van de band is. Met zijn rubberen lijf lijkt hij ook overal op het podium te zijn en zijn zang is karakteristiek en goed. Meany lijkt het optreden te beschouwen als een weerzien met oude vrienden en hij laat zich graag knuffelen door zijn publiek. De band start met de nieuwe single War, een pakkend nummer, dus de sfeer zit er meteen goed in.

Mutemath toont zich als een muzikale en veelzijdige band die een goede show neer kan zetten. De projecties op de achtergrond zijn een goede ondersteuning van de muziek. De set is vakkundig gebalanceerd. Drukke nummers zoals de oudere nummers Blood Pressure en Spotlight worden afgewisseld met rustigere of wat meer dansbare nummers. Vooral de intense Used To en Stall Out vallen op. Stil is dan ook echt stil. En natuurlijk wordt Meany op het eind op handen gedragen.

Foto’s: Bente van der Zalm