De meningen over het fenomeen Yungblud zijn verdeeld en dat wekt onze interesse. Krijgen we een aansteller te zien, die eigenlijk niet kan zingen of rappen? Of is Yungblud inderdaad de nieuwe sensatie waar we nog veel moois van kunnen verwachten?
Vorige week kwam de EP ‘Yungblud’ uit, waarop drie eerder uitgebrachte singles en twee nieuwe nummers te vinden zijn. In een mix van punk en hiphop behandelt Yungblud welbekende thema’s die jongeren bezighouden, zoals het opgroeien in deze tijd.
Voor de gelegenheid is het podium omgebouwd tot een soort buitenplein. De achtergrond is een muur met in graffiti de namen van plaatsen en landen waar Yungblud heeft opgetreden in de afgelopen dagen (Berlijn, Nijmegen, België). Ook andere attributen, zoals een oude gettoblaster, zijn met letters versierd. Het geheel geeft een streetwise beeld.
Het publiek is verwachtingsvol en wordt lang in spanning gehouden. Het licht is allang uit, maar de band komt nog niet het podium op. Met veel rook en een telefoon die overgaat, knalt dan toch eindelijk de energie erin. Al bij het tweede nummer ‘I Love You, Will You Marry Me’ is de zaal helemaal los. Meteen daarna volgt direct het bekende nummer ‘King Charles’. Inmiddels is het publiek veranderd in een hossende massa. Iedereen stuitert en klapt in zijn eigen ritme en dat kan allemaal.
Gelukkig kan de zaal even op adem komen tijdens het nieuwe coming-of-age-nummer ‘Polygraph Eyes’. Om vervolgens weer terug te komen met een schreeuwerig punknummer waarbij de gitaar eraan moet geloven.
Nee, Yungblud is waarschijnlijk niet werelds beste rapper en ja, soms overschreeuwt hij zich en dan klinkt zijn gezang niet echt fraai. Maar het maakt de zaal niet erg veel uit. Want het enorme enthousiasme waarop hij zijn verfrissende nummers brengt maakt veel goed. Door de vele herhalingen in de teksten zijn de nummers snel mee te schreeuwen. En in de rustigere nummers horen we dat Dominic Harrison echt wel een mooie stem heeft. Hij weet het publiek goed mee te krijgen en is zichtbaar dankbaar voor de chemie en de chaos die er ontstaat.
Als afronding wordt ‘Rotterdam’ op het achtergronddoek gespoten: weer een overwinning behaald. Gelukkig volgen er nog twee toegiften. En als Yungblud en zijn bandleden het podium hebben verlaten, gaat in de zaal het feestje nog even door.
Foto’s: Bente van der Zalm