Een gedurfd concept: jonge, onbekende singer-songwriters een podium geven zodat Nederland kennis met hen kan maken. Van de bezoekers wordt hierbij verwacht dat deze stil zijn tijdens de optredens: aandacht en respect graag voor de artiesten op het podium! Het concept werkt, want alle 7 Layers optredens van deze tour waren al uitverkocht voordat het publiek wist wie er op het podium zou komen. Dotan (de initiatiefnemer) heeft wederom een mooie selectie gemaakt. Vanavond krijgen we Billy Lockett, Billie Marten en Alex Vargas te zien in deze intieme setting van Rotown.
Hoewel de Britse Billy Lockett in zijn thuisland al aardig aan de weg timmert, is dit zijn eerste optreden in Nederland. Na een korte omhelzing van Dotan betreedt hij het podium, frommelt de setlist uit zijn zak, gooit dit op de grond en neemt achter de keyboards plaats. Hier lijkt hij net wat groot en iets onhandig, maar wanneer hij zingt verdwijnt dit beeld compleet. Met veel dynamiek weet Lockett het publiek te pakken. Het ene moment zingt hij gevoelig en zacht, het volgende dramatisch. Lockett beheerst het schrijven van nummers. De meeste liedjes die hij laat horen zijn pakkend, zoals zijn laatste single ‘Empty House’. Wanneer het publiek Lockett al bij één van de eerste nummers beloont met een lang aangehouden applaus doet dit hem zichtbaar goed. Lockett weet de emoties in zijn nummers goed over te brengen. Zijn stem gaat soepel van de laagste regionen naar de hoogste en vice versa. Schitterend is de uitvoering van het Nivana nummer ‘Heart Shaped Box’, waarin ook ‘Wicked Games’ verpakt zat. Tegelijkertijd merken we op dat Lockett ook met zijn eigen nummers voldoende te bieden heeft.
Na een korte pauze verschijnt Billie Marten op het podium. Zij is pas 18 jaar oud en toch al zo’n vier jaar serieus actief als singer-songwriter. Bij de introductie benoemde Dotan dat het ongelooflijk is dat er zo’n engelachtig geluid uit zo’n meisje kan komen. Tegelijkertijd is de stem van Marten ook heel aards en warm. Mensen zitten op het podium met de ogen dicht te luisteren naar dit moois. Wat Marten hier neerzet is ook wel heel bijzonder. Schijnbaar achteloos zingt en speelt ze haar intelligente nummers. Tempowisselingen, zoals in het nummer ‘Milk and Honey’ houden de liedjes ver van het alledaagse. Zelf geeft de zangeres aan dat het lastig is om steeds na ‘die andere Billy’ op te moeten treden tijdens de 7 Layers tour. Volgens ons hoeft Marten hier helemaal niet voor te vrezen, wat zij neerzet is van een klasse apart. Het publiek lijkt deze mening te delen, want ook na dit optreden volgt een luid en lang applaus.
Niet helemaal eerlijk dat de volgende artiest die hier optreedt Alex Vargas is. Deze zanger heeft al eerder bij 7 Layers opgetreden en hij is al een groter internationaal publiek gewend. Vargas lijkt inmiddels de kleine intieme zaaltjes te zijn ontstegen. Zelf wilde hij echter graag in deze context spelen, dus Dotan was verheugd dat hij Vargas als derde naam aan de set kon toevoegen. Hoe goed de vorige twee artiesten ook waren, het verschil in niveau is al bij de eerste tonen te horen. Misschien komt het doordat hij inmiddels veel meer podiumervaring heeft opgedaan: Vargas stáát er. Deze setting is voor hem een mooi moment om enkele nieuwe nummers uit te proberen en te testen hoe deze over komen op het publiek. Met zijn rauwe en donkere stem gooit Vargas al zijn ellende voor onze voeten. Hij toont zich hierin zo kwetsbaar dat hij rechtstreeks in het hart naar binnen dendert.
Dotan laat deze avond weer zien dat hij een goede neus heeft voor eerlijke kwaliteitsmuziek. Het publiek laat zien dat niet iedereen naar ‘dezelfde zes liedjes’ wil luisteren en dat het bereid is om muisstil te zijn tijdens de optredens. Als het na afloop maar een oorverdovend applaus mag geven!
Foto’s: Bente van der Zalm