Eind mei was daar met ‘Dance of the Lotus’ ineens weer een teken van leven van The Joy Formidable, na ruim een jaar afwezigheid. Het nummer was krachtig en levenslustig en smaakte direct naar meer. Natuurlijk zijn we van het trio wel wat gewend, want als het begrip ‘wall of sound’ nog niet had bestaan, zou dat voor deze band zijn uitgevonden. Maar deze song leek nog gelaagder, nog voller dan alles wat we al van eerder materiaal kenden. Gelukkig was daar ook al snel de aankondiging van nieuw werk en vandaag is het zover: het vierde album ‘AAARTH’ is uitgebracht op Hassle Records.

In de aanloop hiernaartoe is duidelijk geworden dat het niet zeker was of er een nieuwe plaat zou komen, door persoonlijke twijfels en door twijfels over de toestand in de wereld. Maar uitgerekend de kracht van de landschappen van Wales en Utah (VS) heeft The Joy Formidable  bij hun tienjarig bestaan geïnspireerd om als herboren terug te komen. De titel van het album is afgeleid van het woord ‘arth’, dat Welsh is voor ‘beer’. De beer staat voor kracht, wijsheid en genezing en dat gevoel ademt door in alle songs, op een shamanistische manier (zoals bij My Baby). Je kunt ‘aaarth’ zelfs lezen als een louterende schreeuw: weg uit de canyon, verruim je blik.
Zoals zangeres/gitariste Ritzy Bryan zelf aangeeft: “This whole album is about getting back up and continuing to fight this chaos.”

TJF kiest niet voor de makkelijkste weg

Ook muzikaal gezien kun je horen dat The Joy Formidable de grenzen heeft verlegd; het album is een luistertrip waarin de band in zijn mobiele studio alles uit de instrumenten heeft gehaald, waardoor het geen moment saai wordt en je steeds nieuwe geluiden en invloeden kunt ontdekken. Het nummer ‘Cicada’ begint bijvoorbeeld met een Spaanse gitaar om te eindigen met een Indiase sitar; En ook in ‘The Better Me’ schiet het alle kanten op. Zelfs een nummer als ‘All in all’, dat als een wiegeliedje lijkt te beginnen, werkt naar een climax toe.
Het openingsnummer is – natuurlijk – in het Welsh, met rollende R’s, want de band is trots op zijn afkomst. Bassist en medecomponist Rhydian Dafydd is in Wales geboren en getogen en voor Bryan is Welsh haar tweede taal.

Ondertussen hebben we de band al weer live aan het werk gezien op Pukkelpop (Hasselt) en in Bitterzoet (Amsterdam) en met veel plezier kunnen constateren dat Bryan en Dafydd met drummer Matt Thomas als drie-eenheid de kracht van het album ook op het podium weten over te brengen.