Tekst: Dennis de Waard

Twee jaar na het verschijnen van het prachtige indie/folkrockalbum ‘Crawling’ is de Vlaamse Johan Verckist, ofwel Wardrobe, terug met zijn tweede album ‘Giving Up A Ghost’. Op dit album wordt Verckist bijgestaan door onder andere Patricia Vanneste (ex-violiste Balthazar), Hans de Prins (toetsenist Millionaire) en Sarah Pepels (zangeres/toetsenist Portland). Met het inschakelen van deze genregenoten heeft Wardrobe net dat extra zetje gegeven aan zijn nieuwe plaat.

Wardrobes eerste plaat was geen gemakkelijke. Ondanks dat het album uitklokte op een korte zevenendertig minuten wist Verckists muziek rustige, maar ook kille en zelfs beklemmende gevoelens op te wekken. Met minimale instrumentatie en met zijn sombere stem en dito teksten op de voorgrond wist Verckist hoe je de aandacht moest opeisen. Hierdoor kon ‘Crawling’ een lange zit zijn. Op ‘Giving Up A Ghost’ gaat het roer om, maar niet drastisch. Het album klinkt optimistisch, soms zelfs catchy, maar raakt de urgentie van Verckists stem en teksten niet kwijt.
Opener ‘Armchair Critic’ gaat door waar ‘Crawling’ ophield: bij zware melancholiek met de treurige stem van Verckist over het verliezen van de liefde. “The lesser you grow on me, this story will not repeat”. Hartverscheurend, maar de sessiemuzikanten op het album weten de misère van Verckist te ondersteunen met muziek die bijna hoopvol klinkt. Die balans is precies wat dit album zo sterk maakt. Zo is ‘24 Weeks’, tevens de eerste single van het album, een indie anthem voor de komende zomer. Het nummer doet denken aan een liefdesbaby van een poppy dEUS en Cartus Harding’s ‘Need Your Love’.
‘Giving Up a Ghost’ voelt aan als een kantelpunt: Terugkijken op de dingen die zijn gebeurd, maar met opgeheven kin doorlopen. Zo kijkt Wardrobe terug naar wat zijn eerste album zo goed maakte én zet hij een stap naar voren naar de toekomst. Een album om te koesteren.

Wardrobe is in Nederland live te zien op 16 maart in Mezz, Breda en op 13 april in Waterput, Bergen op Zoom