English version

Tekst: Susanne van Hooft
Foto’s: Bente van der Zalm

Toen we de Ierse alternatieve rock band Otherkin in 2017 in Rotown Rotterdam zagen spelen, hadden we medelijden met de mensen die daar niet aanwezig waren. De show was namelijk zó energiek en verfrissend. Sinds februari brengt Otherkin weer nieuw materiaal uit. Als eerste verscheen het nummer ‘Tombstone’, dat begin april werd opgevolgd door ‘All That Remains Won’t Be the Same’. Otherkin is één van de bands die op 3 mei tijdens Club Achtung! In Q-Factory, Amsterdam zal spelen, naast onder andere Annabel Allum, LUCIA en The Vices. We kijken nu al uit naar deze avond, waarbij het energieniveau de hele avond tot aan het plafond zal reiken. Om de voorpret te vergroten had CHAOS een gesprek met Luke Reilly, zanger van Otherkin.

Hoe is het met jullie vergaan, sinds we jullie in 2017 zagen?
Goed. Nadat het album uitkwam, hebben we door heel Europa getourd. Toen we thuis kwamen, gingen we weer nieuwe nummers schrijven en hebben we met elkaar gesproken over de muzikale koers.
Het schrijven van nieuwe liedjes verliep niet zo soepel. We hadden een aantal nummers geschreven, maar op een bepaald moment bekeken we wat we hadden en was het duidelijk dat deze nummers gewoon niet goed genoeg waren. Daarom besloten we om al die liedjes opzij te gooien en opnieuw te gaan schrijven. We merkten dat we in een oud patroon van liedjes schrijven waren blijven steken en misschien werden we wat gemakzuchtig. Voorheen gingen we met z’n vieren in een ruimte te staan om ter plekke een nummer te creëren en gewoon te zien wat er van terecht kwam. Deze keer besloten we om onze ideeën individueel op te schrijven en later met elkaar in de studio op te nemen. Hierbij hebben we nu ook andere instrumenten gebruikt. We wilden echt uit onze comfort zone stappen.

Jullie hadden een andere manier van liedjes schrijven gevonden en gebruikten andere instrumenten. Waren er geen momenten dat jullie twijfelden?
Eigenlijk heb ik nu juist meer vertrouwen in deze nummers, omdat we er veel meer zorg en aandacht in hebben gestopt.

‘Tombstone’ is het eerste nummer dat jullie dit jaar hebben uitgebracht.
De eerste release moest dramatisch en lekker luid zijn. Toch hebben we ook nog elementen in onze muziek die mensen waarschijnlijk leuk vonden van het vorige album. Het is niet een heel andere afslag, we wilden niemand afschrikken. Het nummer heeft andere instrumenten, andere effecten die we eerder niet zouden gebruiken, maar het is toch nog echt een gitaarnummer. Veel andere nummers die later uit zullen komen, zijn niet echt gitaarnummers. Het eerste dat mensen opviel is dat het anders klonk dan wat ze van ons gewend waren. Mensen reageerden er wel goed op en konden de productie ervan waarderen. Dat was wel belangrijk voor ons, want we waren nauw betrokken bij de productie en opname van het nummer.

Begin april kwam een tweede nummer  uit, ‘All That Remains Won’t Be the Same’. Kun je daar wat meer over vertellen?
Het nummer is geschreven in de tijd toen er veel verhalen rond gingen over misbruik door mannen met macht. De gedachte erachter is dat het nu een tijdperk van ná me too is. Dat gedrag vinden we nu niet meer gewoon. Vanuit het gezichtspunt van veel mensen is dat een goed ding, want veel mensen, vooral vrouwen, hadden hier enorme last van. Het was iets waar ik veel aan moest denken.

Had je een specifieke situatie in gedachten toen je het nummer schreef?
We hadden een voorval in 2017. We speelden in Londen en na de show kwam er een meisje naar me toe dat vertelde dat ze was betast in de moshpit tijdens ons concert. Veel mannen zijn zich hier helemaal niet bewust van dat dit vrouwen regelmatig overkomt. Daar hoorde ik ook bij. Ik was nogal naïef, want ik had helemaal niet door dat het zo vaak voor komt. Door deze ervaring werd ik gedwongen om na te denken over wat ik er van vind. Op dat moment waren we nummers aan het schrijven en de tekst kwam spontaan bij me op.

Ook The Vices spelen op  Club Achtung!. Deze band verzorgde het voorprogramma tijdens jullie tour in 2017 in Nederland, (toen als Ten Years Today).
Ja, dat is een goede band. We konden goed met de jongens overweg en hebben nog steeds contact. We kijken er naar uit om ze weer te ontmoeten. Er komen ook andere goede bands, zoals Annabel Allum en LUCIA. Het wordt vast een mooie avond.

Er komen inderdaad veel goede bands. Maar we vinden natuurlijk wel dat iedereen naar Otherkin moet komen kijken. Dus even wat promotie: hoe zou je zelf adverteren voor Otherkin?
Ik zou zeggen, als mensen 45 minuten veel energie, snelheid en plezier willen hebben, dan zijn ze bij ons aan het juiste adres. Steeds als we spelen ontstaat er veel energie bij onszelf op het podium en bij de mensen in het publiek. Dat is het leukste aan live spelen.

Als laatste onderdeel van de zelfpromotie: welk nummer beschrijft Otherkin het beste?
Waarschijnlijk is ‘Tombstone’ een goede indicatie van de band omdat dit zware gitaarelementen heeft en tegelijk melodieus is. We zijn een melodieuze band. We houden erg van popmuziek en dance muziek en dat willen we ook graag in onze muziek stoppen. Dit nummer heeft hier een balans in, we zijn hier een rockband, voor mensen die van dance muziek houden.