Tekst: Hanna de Vries
Foto: Maxime Scharrenberg

Vandaag komt de EP ‘Love Love Love’ uit. De EP is wat we van Tusky gewend zijn, maar dan net een tikkeltje harder. Het thema, ‘De liefde’, is een ongebaand pad voor Tusky. ‘Love Love Love’ is een verfrissende kijk op een, in Tusky’s eigen woorden, toch wel wat uitgekakt thema. De EP is ideaal om hard aan te zetten in de auto of heerlijk om op te moshen. Zanger en gitarist Alfred van Luttikhuizen liep voor CHAOS de nummers één voor één langs.

 Jawbreaker
Jawbreaker gaat over gedumpt worden, ik niet trouwens, maar iemand anders. We wilden een liedje maken over ‘jawbreakers’. Dat zijn van die kauwgomballen die ik vroeger als kind heel veel at. Je hebt hele hete en je hebt hele zure en daar kwam het idee voor de tekst vandaan. We konden aan het hete, maar vooral aan het zure een heartbreak verhaal hangen. De diepere laag is later toegevoegd aan het thema dat er al was. Soms loop je daar gewoon tegen aan. Sommige delen van de tekst zijn vrij duidelijk: dat het heel zuur is dat hij gedumpt is. Jawbreaker is echt jaren ’90 voor mij, mijn jeugd. ‘De jaren ’90’ is wel een beetje een thema voor ons.

Goosey Goosey Gander
Dit is het meest onpersoonlijke nummer dat we hebben geschreven. Het gaat namelijk over Niels Holgersson. Niels Holgersson wordt op een gegeven moment omgetoverd tot een dwerg, omdat hij alle dieren van de boerderij aan het pesten is. Dat vond ik zo’n leuk verhaal. Ik wilde gewoon een hele boze tekst schrijven, maar ik ben zelf helemaal niet boos. Dus ik moest het ergens anders aan ophangen. Ik vind dat je uit elk gesprek zomaar een tekst inspiratie zou kunnen halen. Er kan zomaar iets naar voren komen waarvan je denkt: Oh wacht, eigenlijk best een cool thema. Ik heb wel eens een Google searchfout gemaakt, dat ik bij een zin terecht kwam waarvan ik iets had van: wow dit is fucking cool. En dan kan ik dat compleet uit die context plaatsen en in mijn eigen context zetten. Inspiratie is niet iets wat ongrijpbaar is je kunt het ook niet trainen.

Faint of Heart
Dit liedje komt echt van Bas (Allein Richir), onze drummer. Ik weet wel in de oefensessies, waar ik niet bij was, hebben de jongens het nummer vormgegeven. Hierdoor zijn er wel een aantal keuzes gemaakt waar ik het niet helemaal mee eens ben, maar ik heb gewoon mijn mond gehouden. Ik vind de tekst echt te gek geworden. Ondanks dat ik het anders had willen doen, vind ik dat wat er nu uitgekomen is, net zo goed is. Dat is ook het gave: als je elkaar gewoon de ruimte geeft in een band, dan komen er soms verrassende dingen uit die toch fucking vet zijn.
De intro en de outro zijn compleet gebaseerd op een liedje van Metallica: “Where Ever I May Roam”  We hebben niet hun riedeltje gekopieerd, maar we hebben wel een Oosters stukje bedacht en dat is compleet opgenomen zoals de intro van Metallica ook is opgenomen. We hebben die sound echt geprobeerd te kopiëren, maar meer als eerbetoon dan als jatwerk. Het is heel leuk om als band daar grapjes mee uit te kunnen halen en te kunnen zeggen: “Fuck it, we doen het gewoon”

Love Love Love
Ik moest al tien jaar een liedje voor mijn vrouw schrijven en dat heb ik nu gedaan. Dat kan nu van de lijst, want ik ben er eigenlijk heel tevreden mee, en zij ook! Ik wilde niet dat het een zoetsappig stom liefdesliedje werd. Het moest echt een toffe punk- of rocksong zijn, met een mooie poëtische tekst. Ik moet zeggen, het was echt heel cool om dat te kunnen doen. Niet dat je een keer een akoestische gitaar pakt en op zolder gaat spelen voor je vrouw. Maar dat je het daadwerkelijk in een liedje kan gieten dat eer doet aan de stijl van je band, en dat je het ook gewoon uitbrengt. In de tekst zing ik: “She will carry my baby”. Tijdens het opnemen was mijn vrouw zwanger, maar dat wist ik zelf nog niet eens. Een soort profetie die dan uitgekomen is. Het is niet zo dat ik veel over onpersoonlijke dingen schrijf, maar dit is het meest persoonlijke wat ik ooit heb geschreven.

Mormor
Mormor gaat over de zomervakanties die ik en mijn broer bij onze oma hadden. Mormor is Zweeds voor oma, omdat Christopher (Van Teijlingen), die de muziek heeft gemaakt, Zweedse roots heeft. De track is ook redelijk snel tot stand gekomen. Omdat je al zoveel liedjes hebt gemaakt, ervaren wij dat we op een gegeven moment echt doen wat we willen. Op ons vorige album stond een liedje die door onze oude bassist geschreven is, en we hadden gezegd: “Jij mag alles maken en ik zeg er niks over”. Dat vond hij heel cool, maar ook een beetje spannend. Ik zei: “Ah Joh, doe gewoon een minuutje, gewoon een minuutje rammen”. En dat concept hebben we met dit nummer ook gedaan. We hebben tegen Chris gezegd: “Schrijf jij maar gewoon de muziek, en als het af is is het af en mogen wij er niks meer van zeggen en dan kom ik daarna wel met tekst en melodie”. Dat ging vrij rap.

Lees hier het interview dat CHAOS had met Alfred van Luttikhuizen.