Tekst: Susanne van Hooft
Foto’s: Bente van der Zalm
De eigenzinnige band Enter Shikari speelt deze maand op Jera On Air, naast bands als Sum 41, Fever 333 en As It Is. De shows van Enter Shikari zijn een belevenis als een rit in een achtbaan: met veel energie en af en toe een rust- en kippenvelmoment. CHAOS Music Magazine sprak met Rory Clewlow (gitarist) en Chris Batten (basgitarist) in de kleedkamer, voorafgaand aan het optreden in 013, Tilburg afgelopen maart.
De muziek van Enter Shikari kent veel wisselingen in tempo, dynamiek, zang en instrumentarium. De nummers stuiteren soms alle kanten op. Hierdoor lijkt de muziek bij vlagen één grote chaos. Wij houden van chaos, maar vragen ons af of Chris en Rory dit herkennen.
Chris: Dat onze muziek chaotisch is? Ja, zeker de vroegere albums. In de beginperiode wilden we graag de vreemdste, meest technische en lawaaiigste band zijn. We wilden onszelf uitdagen en ons echt onderscheiden van anderen. Er zijn dus zeker chaotische momenten in de set. De nieuwere muziek op ons album (The Spark) is wel wat rustiger.
Rory: We hebben geprobeerd de structuren van de liedjes wat te vereenvoudigen. Vroeger probeerden we tien ideeën in één liedje te proppen. Dus dat hebben we wat teruggebracht. We willen gewoon goede nummers maken, maar ja, ik gebruikte ook wel veel chaos, zoals jij dat noemt. Het komt waarschijnlijk omdat we zijn opgegroeid in een muziekscene die zo divers was. Wij vonden alle bands goed en we hebben veel van die invloeden gebruikt. Daarom is onze muziek ook zo uiteenlopend.
C: We luisteren allemaal naar heel verschillende muziek. We zijn opgegroeid in een bruisende omgeving. Er was een club, The Pioneer Club, en daar speelden vaak goede bands. We hebben zelfs een promotiebedrijfje opgericht om de bands te kunnen boeken die we wilden zien spelen. Dat heeft ons voor een belangrijk deel gevormd.
R: We hebben op veel momenten in onze carrière nieuwe muziek ontdekt, zoals The Prodigy, Radiohead, Muse in de vroege jaren. Die bands zijn allemaal van invloed op hoe we klinken.
Jullie noemden al dat de muziek op The Spark wat rustiger klinkt. Dat lijkt me een heel proces. Hoe is dat gekomen?
R: Een aantal nummers op eerdere albums waren al een beetje zoals op The Spark. Met dit album wilden we echt een idee meegeven. Normaal wilden we op een album alles laten zien wat we in ons hebben. Maar nu hadden we echt een bepaald idee. Inmiddels hebben we niet meer het gevoel dat we ons moeten bewijzen, dus we wilden deze grote verandering wel proberen.
C: Ja, gewoon focussen op het schrijven van de liedjes. Onze vorige albums benaderden we soms bijna wetenschappelijk. Zoiets als, we hebben een soort van schaal van melodisch tot razend, van zacht tot hard. Zo zorgden we ervoor dat alles vertegenwoordigd was. Met dit album was het bijna het tegenovergestelde.
R: In het verleden was muziek maken meer intuïtief. Je schrijft hoe je je voelt, knoopt dat aan elkaar en zorgt ervoor dat alles vertegenwoordigd is. Met dit album is het meer doordacht, we bleven meer op koers.
C: Ik kan me nog herinneren dat Rou (Reynolds, zanger) voor het eerst de demo liet horen. Hij had niet eerder verteld dat hij er echt een idee over had. Hij kwam met ‘Live Outside’ en je kon al goed zien dat hij een bepaalde richting in zijn hoofd had.
Het klinkt wat meer ontspannen.
C: Hm, ik denk dat we wat meer zelfvertrouwen hebben gekregen. Voor het eerst had Rou voldoende vertrouwen om zichzelf bloot te geven in zijn teksten. Voorheen gingen die vooral over grote sociale onderwerpen, maar minder over persoonlijke dingen. Dit album is een stuk persoonlijker en daardoor is de muziek niet zo zeer simpel, als wel gepassioneerd.
Je noemt de teksten. Hoe belangrijk is het dat die worden begrepen door jullie publiek?
R: Ik weet het niet, ik denk dat we daar allemaal anders in staan. Voor mij is het prima als mensen de muziek leuk vinden. Als de teksten hen aanspreken dan is dat mooi. Ik vind dat Rou geweldige teksten schrijft en hij schrijft over goede onderwerpen. Maar als je alleen van de muziek geniet, dan is dat ook goed. Als je maar naar de gitaar luistert! (lacht)
Hebben jullie al een idee wat de volgende muzikale stap zal zijn?
R: We zijn nu aan het eind van deze albumcyclus. We hebben de tour gehad en deze zomer hebben we nog wat festivals te gaan. Er zijn wel ideeën. Rou werkt hard aan nieuwe ideeën, maar het is nog wat te vroeg om daar iets over te zeggen. Het zal niet zo ver van The Spark verwijderd zijn. Waarschijnlijk wordt het niet zo’n grote stap als na ‘The Mindsweep’.
C: Wat misschien leuk is om te vertellen, is dat we nu over het opnemen aan het nadenken zijn en dat we het nu voor het eerst zelf zullen produceren. We zijn daar heel enthousiast over, want zo hebben we nog meer controle.
Waarom hebben jullie dat besloten?
C: Ik denk dat we nu genoeg vertrouwen hebben wat betreft het produceren. We willen een idee dat we hebben sneller kunnen uitwerken, in plaats van dat we het moeten uitleggen en vertalen. Niet dat iemand waar we ooit mee hebben gewerkt ons heeft beperkt. Maar we willen graag werken hoe we willen werken.
