Tekst: Susanne van Hooft
Foto’s: Ivana van der Zant en Bente van der Zalm

Overal in de binnenstad van Delft was gisteren gejoel te horen. Kwam het geluid niet vanaf de Markt waar het kermis was, dan klonk het wel vanuit een caféetje, als reactie op een verrassende Popronde act. Gisteren was Delft aan de beurt om decor te zijn van het reizende muziekfestival Popronde. Uit het grote aanbod kozen wij ervoor om een kijkje te nemen bij optredens van Black Monsoon, Loui Lind, Queen’s Pleasure, The Vices, Foxlane, Shaemless en Paracetamøl.

De avond begint in Cultuurlab waar Black Monsoon aftrapt. Wanneer het drietal start is het nog wat stil, het is dan ook even zoeken naar de ingang van Cultuurlab en het is nog vroeg. Maar voordat de snaren warm gespeeld zijn, staan er toch aardig wat mensen in de ruimte. Deze grungeband uit Utrecht en Deventer gaat lekker, want het drietal vertrekt binnenkort voor wat optredens in zuid Engeland. Muzikaal zit het lekker in elkaar, maar het leukst is het als de bandleden de rem echt loslaten en het gaat knetteren. Dat doen ze gelukkig regelmatig.

In de Ierse pub Tierney’s speelt Loui Lind. Het is niet de eerste keer dat wij haar fraaie stem horen en ook nu stelt zij niet teleur. We zien blij verrast dat zij wordt bijgestaan door Timon Persoon van The Visual. Typerend voor Popronde is dat bands uitgedaagd worden om hobbels te overwinnen en ook Lind en bandleden staan voor deze uitdaging. Het eerste nummer is net bezig als het licht uitvalt en er blijven wat problemen met het geluid. Hierdoor duurt het even voor de band het optreden weer oppakt. Desondanks reageert het publiek enthousiast op de liedjes van Lind (en terecht natuurlijk).

Even verderop geeft Queen’s Pleasure zijn visitekaartje af. In een lekker vol Steck zien we een band die goed gekeken heeft naar Britse punkbandjes, maar het moet gezegd worden: Queen’s Pleasure vertolkt het goed en weet te overtuigen. De band maakt lekker strakke muziek met de broodnodige brutaliteit. Zanger Jurre Otto zingt vol passie over wat hem bezig houdt. We hadden graag meer van deze band willen zien, maar we moeten rennen naar de volgende band op de volgende locatie.

We weerstaan de verleidingen van de kermis en duiken Café de Ruif in waar The Vices geboekt staat. Deze band is vanaf de oprichting bezig aan een wonderbaarlijke stijgende lijn in hun carrière. Van ESNS, tour in UK, support van Yungblud tot de eerste EP (die vandaag uitkwam) en Popronde; alles in nog niet eens een jaar. Het café is propvol en de aanwezigen reageren met enthousiasme op de fijne garagesurf muziek van The Vices. Natuurlijk staat ook deze band voor de nodige uitdagingen, met name door schaars materiaal. Zanger Floris van Luijtelaar doet traditiegetrouw zijn schoenen uit, aanwezigen volgen zijn voorbeeld met gevolg dat  er een hele verzameling schoenen vooraan uitgestald staat. The Vices heeft waarschijnlijk weer heel wat zieltjes gewonnen vanavond.

Paracetemøl / IvdZ

Hoeveel bands kun je zien in korte tijd? We speeddaten verder en kunnen alleen een eerste indruk opsnuiven van de volgende bands. Foxlane valt in Steck op door de intrigerende gitaarmuziek. Ook zanger Guus Timmermans gelooft in wat hij zingt en daarom geloven wij hem ook. Met deze band moeten we nog een keer nader kennismaken. Ook Paracetamøl weet de mensen in Steck te boeien. Het publiek bestaat uit opvallend veel mannen en de muziek heeft inderdaad een aardig hoog testosterongehalte. Hoeveel mensen heb je nodig om van een moshpit te spreken? De muziek van Paracetamøl vraagt erom en drie mensen lijkt genoeg. Deze minipit slaat niet echt over op de andere aanwezigen. Shaemless geeft in een drukke De Kurk een muzikale definitie van gitaargeweld. De alternatieve rock doet Amerikaans aan en weet veel mensen te trekken. Shaemless past perfect op een festival met een groot veld. Een groot deel van het publiek is uitgaanspubliek en lijkt niet helemaal tot de doelgroep van de band te horen, maar het lijkt niemand te storen.  Maar ach, dat is Popronde, soms loop je een schoenenwinkel in en dan blijkt er een bandje te spelen. En soms wil je een bandje zien, maar is het café zo vol dat je op de kermis eindigt.