Tekst: AAD
Foto’s: AAD en Sanne Gault

AAD vertrok enkele weken geleden voor een zelf georganiseerde tour in het VK. Natuurlijk waren we benieuwd hoe dit avontuur zou verlopen. Hoe vergaat het een, zeker in het VK, volstrekt onbekend, brutaal bandje uit Nederland? Gelukkig was AAD bereid om een dagboek bij te houden en dit met ons te delen. AAD is: Adriaan van den Berg, Anouk van de Sande, Pieter van der Laan, Maurice Frockus en Max Oppenheim

DAG 1 Reis naar Londen goed gepland, maar natúúrlijk gaat er wat mis
De eerste dag van een tour in de UK is altijd de belangrijkste. Op het programma staat deze eerste avond al een gig in Fiddlers Elbow, beter bekend als de Ziggodome van Londen. Geen probleem voor deze deadlinefuckers zou je zeggen. Tot onze aankomst in Calais zitten we strakker op schema dan een legeroperatie van de Navy seals in Afghanistan, maar uiteraard moet er ook een keer iets fout gaan.

Wachtend tot we de boot op mogen rijden met onze VW-van, overkomt ons dit dan ook. We hadden gekozen voor het type bus dat de handige eigenschap heeft dat, wanneer je de sleutel in het contact doet en vervolgens uitstapt en de deuren dichtdoet, je er van z’n godganse leven niet meer inkomt. Zelfs de schroevendraaier van een corrupte veerpontmedewerker krijgt deze bolide niet open. Na een hoop bureaucratische ongein met de ANWB, krijgen we twee uur en zes paniekaanvallen later eindelijk hulp van een lokale monteur die vakkundig de deur open pompt zonder sporen achter te laten, zodat we op de boot naar Engeland kunnen. Door deze vertraging hebben we, aangekomen op de speellocatie, precies zeven minuten om in te pluggen en te spelen. Rekening houdend met die omstandigheden, mag je stellen dat het geluid dat we eruit persen, meer dan prima was.
Een goed begin is het halve werk, dus op naar nog meer doldwaze avonturen in Engeland met AAD!

DAG 2 Liverpool, we citeren: ‘een unaniem belachelijk succes’
Dag 2 staat in het teken van de ultieme roadtrip van de tour: Van Londen naar Liverpool. Een vier uur lang durende barre tocht door de inheemse binnenlanden van Engeland. Enige kennis van het metriek stelsel is wel vereist, maar gelukkig weet drummer, chauffeur en parttime smeerpijp Maurice te melden dat 50 mph “ongeveer gelijk staat aan 160 km per uur”.
In Liverpool aangekomen, maakt de melancholie zich meester van Adriaan. Een traan biggelt over zijn rechterwang als hij beseft dat er vanavond gespeeld gaat worden in de thuishaven, nee, de bakermat van dat guitige jongensbandje van weleer. Welke muzikant is immers niet geïnspireerd, beïnvloed en opgegroeid met Frankie Goes to Hollywood? The Cavern pub is deze avond slachtoffer van de muzikale penetratie die AAD voortbrengt. De huisregel is dat er geen covers gespeeld mogen worden en op het spelen van Wonderwall staat de doodstraf, dus die moeten we op het laatste moment uit de setlist schrappen.  De nummers die wel gespeeld worden, zorgen, om met de woorden van Ivo Niehe te spreken, voor een unaniem belachelijk succes, wat ook terug te zien is in de cd-verkoop en de onverstaanbare complimenten van de lokale bejaarden. Om deze geslaagde gig te vieren, besluit Maurice om als afsluiter op rituele wijze nog een beker cola leeg te gooien in de dichtstbijzijnde McDonalds. Een passender einde bestaat niet. 

DAG 3 Leeds als volgende slachtoffer van de tour
Omdat Adriaan, gevoelig als hij is, zich toch erg eenzaam begint te voelen tussen het machogedrag van de overige bandleden, is besloten om steun en toeverlaat, liefde van zijn leven en badass pur sang Maxime in te vliegen voor de nodige support en warmte. Na haar opgepikt te hebben op het vliegveld van Manchester, wordt de reis ingezet richting het pittoreske Leeds. Een mooi aandenken aan deze stad hebben we in de vorm van een kras die Maurice en Maxime in de parkeergarage aan de VW-bus hebben toegediend. Als je je ogen samenknijpt, zie je in de kras het gezicht van de moordenaar van John Lennon. In de Fenton, waar we die avond spelen, lijkt het thema een eclectische mix van Hiphop, singer-songwriter en heroïnegebruik. Omdat AAD deze drie elementen hoog in het vaandel heeft zitten, kan het bijna niet misgaan en na het spelen zijn we dan ook een stukje meer credible bij de hiphop brothers & sisters. Pieter doet zelfs nog even zijn ogen dicht tijdens zijn gitaarsolo. Zo eindigt ook Leeds als slachtoffer van de voorlopig succesvolle UK tour en mag Londen zijn borst voor de tweede keer nat gaan maken voor de totale destructie die AAD af komt leveren.

DAG 4 Sabbatical dag
Voor de vierde episode van het ‘AAD in Engeland’ avontuur staat een sabbatical dag in Cambridge gepland. Morgen staat de grootste gig van de reis op het programma; Nambucca in Londen. Dus op tijd onder de klamme lappen, oogjes toe en op naar nog meer avonturen met AAD!

DAG 5 Terug naar Londen voor grootste zaal van deze tour
Na de enerverende rustdag in Cambridge is het tijd voor ons, jonge helden, om terug te gaan naar Londen. Vanavond staat een optreden gepland in de sambucca -ik bedoel Nambucca samen met Metropolitan Elite en Lord Byron, ook wel bekend als de piraat met een prostaat, maar daarover later meer. Overnachten doen we bij de linkerhelft van the Metropolitan Elite, namelijk Jamie Whelligan. Heel veel vriendelijker dan dit exemplaar ga je ze niet vinden. Ga maar na; zonder enige vorm van wantrouwen laat hij zes bandleden, waaronder types als Maurice F en Pieter van der L, bij hem slapen, douchen, ontbijten en scheetjes laten. Moeder Theresa verbleekt tot een soort Marc Dutroux in vergelijking met deze Jamie Mandela. Na het goed gelukte optreden van AAD in de grootste zaal van deze UK tour is het de beurt aan piraat, vampier en relatief enge guy Lord Byron. Zijn muziek klinkt precies zoals hij hiervoor op virtuoze wijze door mij is omschreven, dus awesomeness viert hoogtij deze avond. Als klap op de vuurpijl besluit Maurice, na enig overleg met tien bier en zes tequila, dat hij op de bus zal passen door te slapen op de achterbank. Deze daad van barmhartigheid komt vooral voort uit een combinatie van alcohol en de totale doodsangst om bij Lord Byron in de kist te eindigen en er de volgende ochtend uit te komen als een door de duivel bezeten satanskind met pijn aan zijn achterste. Al met al is het weer een fantastische dag van het avontuur in Engeland waarvan het einde helaas langzaamaan in zicht komt.

DAG 6 Laatste tourdag: Acoustic Friday
De laatste tourdag zal de geschiedenisboeken ingaan als acoustic Friday.

Deze avond brengt Adriaan in een intieme setting, georganiseerd door all-round good guy Jamie, akoestisch een selectie van de meest krokante liedjes, enkel begeleid door de gitaar ten gehore. Hoofdmoot vandaag is het doorkomen van de dag, zonder alsnog een bloedhekel aan elkaar te krijgen. Een mooi doel is het terugvinden van het door Maurice kwijtgeraakte bassdrumpedaal. Hiervoor moet een barre tocht van 45 minuten door het hemelse Hampstead Heath afgelegd worden, om bij Fiddlers Elbow het object terug te krijgen. Onderweg worden draken afgeslacht, prinsessen gered en heksen in elkaar gebeukt. Kortom: The usuals. Na deze task succesvol te hebben volbracht, rest ons niets anders dan ongemakkelijk en half zenuwachtig toe te leven naar het akoestische festijn van Adriaan. Een lekkere maaltijd en de bijbehorende kotsbui verder, is het dan zo ver; in een pittoreske al dan niet gaybar, bracht Adriaan hijgend en kreunend, maar vooral virtuoos en bloedmooi, verschillende AAD-pareltjes en zelfs een cover (niet Wonderwall. Raad welk Beatlesnummer Adriaan coverde en maak kans op het winnen van een gratis schijfdefragmentatie door Pieter) ten gehore. De aanwezigheid van oprichter en voormalig AAD drummer Craig, De Craigster, lord Craig etc, maakt deze heerlijke avond compleet. Zo komt er ook een einde aan deze laatste tourdag, maar niet voordat Pieter en Maurice voor het slapengaan 7 kilo nog half levend shoarmavlees naar binnen werken en de hotelkamer erger laten stinken dan de herenkleedkamer van pingpongvereniging Bal op Tafel na een competitieavond. Voor de volgende dag staat alleen nog de bootreis terug op de planning. Daarmee hebben we het einde bereikt van het officiële AAD UK Tourverslag deluxe 2.0 bètaversie 2019. Tot de volgende keer!