Tekst: Dennis de Waard

Zo nu en dan staat er een nieuwe band op die het voor elkaar krijgt om een nieuw geluid in het land te slingeren, To Adelaide is er daar zo eentje van. Vorig jaar in december zagen we de band te werk op een hardcore-line-up in een café in Goes en daar viel de band enorm op. Het viertal combineert hardcore-punk, noise en shoegaze. De band staat op het punt om na twee ep’s hun debuutalbum Something Temporary uit te brengen. We spraken oprichter, bassist en zanger Luc Jeuken.

Ha Luc, zeg, hoe gaat het met jullie in de lockdown?
‘Voor ons is er eigenlijk weinig veranderd in de lockdown. Zoals je ziet zit ik hier gewoon in de studio waar we de hele tijd gewoon kunnen werken aan oefenen, nieuwe nummers schrijven en aan de plaat werken, zelfs al een opvolger voor het debuutalbum. We hebben sinds kort een nieuwe gitarist (Jeroen van Vugt) waarmee we dus in ieder geval al een hoop mee hebben kunnen oefenen.’

Je kan alleen nu weinig spelen.
‘Klopt ja, dat is wel erg jammer. We hebben dit jaar nog maar één show gedaan en dat was een livestream voor “The Isolation Sessions”’

Hoe is dat voor jullie als noise, hardcore en shoegazeband? Ik kan me voorstellen dat je tijdens een show bij wijze van spreken nog wel eens iemand op zijn bek wil slaan in de pit, bij wijze van spreken.
‘Het voelde goed om weer een keer te kunnen spelen, die show in Goes van vorig jaar was de laatste echte ‘normale’ show die we gespeeld hadden, naast een seated show in het Paardcafé. De livestream werd goed bekeken en dat was ook een mooi moment om de nieuwe gitarist voor te stellen, maar we hebben ook besloten dat een livestream niet iets is wat we vaker gaan doen. Die livestreams heeft iedereen intussen wel gezien en het is het gewoon net niet.’

Twee weken geleden mocht je dan eindelijk op een festival spelen, Popmonument. Hoe was dat?
‘Het leukste aan spelen op Popmonument was om eindelijk weer eens een dag als band op pad te zijn. De laatste keer was ruim een half jaar geleden, dus dat is wel iets wat je gaat missen. Het spelen voor een zittend publiek is niet echt voor ons en onze muziek weggelegd en dan ook niet iets wat we heel vaak zouden willen doen. Drie keer je set achter elkaar spelen is ook een aparte vibe, want in de derde set leg je toch een andere overtuigingskracht dan in je eerste set. Omdat het vrij intensieve muziek is en we qua volume ook vrij hard spelen, waren dan na drie sets ook goed moe ervan. Het was wel erg leuk om eindelijk weer eens direct contact te hebben met het publiek. De reacties waren goed en we merkten dat het voor het publiek af en toe net zo wennen was als voor ons.’

Maar goed, de plaat dus. Binnenkort komt Something Temporary uit. Wat voor plaat is dat geworden?
‘Het album is niet geschreven als één groot concept, maar meer een collectie van tracks die goed bij elkaar passen. Ondanks dat de plaat niet echt als thema is geschreven gaan de meeste nummers over het falen van de mens. Je ziet het overal, je maakt het mee of ziet het in je eigen kringen gebeuren. En dat kan over van alles gaan. Dus ja, het is geen gezellig album geworden, hahaha!’

Je hebt met het album, of eigenlijk met de band, best een unieke sound te pakken hier in Nederland. Hoe is jullie sound eigenlijk ontstaan?
‘Ik wilde dit soort muziek gewoon graag maken. Ik ben een groot fan van de band Nothing en ik wilde eigenlijk een rip off zijn van die sound. Dus heb ik de band opgericht, maar al snel begon ik er allemaal andere elementen van muziek aan toe te voegen. De overige leden heb ik erbij gehaald en ik ken ze allemaal van de Rockacademie. Op die rockacademie zitten maar weinig mensen die ook houden van het soort muziek dat ik voor ogen had, dus de mensen die het wel zagen zitten kwamen dan ook meteen bij de band.’

Hoe kijk je er naar om je album juist nu uit te brengen?
‘Eigenlijk was de releasedatum veel vroeger in het jaar gepland. Maar we hadden meer tijd nodig om hem af te mixen, masteren enzovoort. Maar hoe de plaat nu klinkt is wel veel beter. Het wordt lastig om hem nu naar buiten te brengen en een publiek te vinden, daar moeten we creatief mee om gaan. Maar we kunnen de plaat niet voor eeuwig laten liggen. Daarom komt ‘ie nu gewoon uit. Plus: we zijn al bezig met de volgende plaat. Die wordt waarschijnlijk net zo gezellig als Something Temporary.’