Column door Bente van der Zalm

Maandenlang zat het team van Left Of The Dial in spanning. Het Rotterdamse showcase festival , dat twee jaar geleden opkwam en bekend werd mede door de goede marketing, is toonaangevend in het ontdekken van nieuwe acts. De kans is groot dat je het festival binnenloopt zonder één naam op de affiche te kennen, maar kapot en vol energie van het hebben gezien van de leukste nieuwe bands weer weg gaat. Op eerdere edities stonden onder andere Whispering Sons, Black Leather Jacket, Rats on Rafts, PLOEGENDIENST, Bad Nerves en Lumer. Ik hoef je toch niet te vertellen hoe ik uitkeek naar de 2020 editie?
Waar de meeste festivals ergens gedurende de lente of zomer de hoop op een festival(zomer) hadden opgegeven voor dit jaar en misschien ook wel voor volgend jaar, bleef Left Of The Dial telkens vol goede moed nieuwe namen aankondigen. Tuurlijk leek oktober nog ver weg en dachten we dat de problemen wel weer voorbij zouden zijn. Maar zélfs toen de nabije toekomst steeds donkerder kleurde, gaven de organisatoren van dit festival niet op. Aanpassing op aanpassing volgde. Zo waren er twee opties bedacht voor hoe het festival door kon gaan: het bezoekersaantal werd verlaagd en de locatie werd van centrum Rotterdam naar de Maassilo verplaatst. Alles om Left Of The Dial wel door te kunnen laten gaan. En zelfs al zou het festival volgens de regels door kunnen gaan volgens de boekers, het bleef natuurlijk spannend of de bands, veelal buitenlandse, naar Nederland konden reizen. De organisatoren draaiden overuren. Er werden nieuwe acts geprogrammeerd om de bands die niet meer konden komen te vervangen. Ook de marketing bleef optimisme uitstralen, zo werden er grappige filmpjes gedeeld om ook de bezoekers alvast te laten wennen aan de maatregelen die nodig zouden zijn.
Hoewel alles tegenwerkte en er keer op keer weer nieuwe maatregelen bijkwamen, bleef team Left Of The Dial volharden. Bij elke tegenslag door weer een ronde nieuwe maatregelen, kondigde Left Of The Dial juist weer nieuwe namen aan. Toen er vorige week maandag wéér nieuwe maatregelen aangekondigd werden, was mijn laatste hoop op een festival dit jaar wel voorbij. Slechts dertig mensen in een zaal, dat gaat toch nooit lukken? Maar zelfs toen bleef de organisatie strijden. Na overleg met de gemeente kreeg de organisatie het voor elkaar om ontheffing te krijgen en mochten er toch 250 mensen per zaal naar de Maassilo. Ja, Left of the Dial zou doorgaan! Met weer een nieuwe reeks bands om weer andere bands te vervangen. En toen… kwamen gisteren nogmaals nieuwe en nu nog strengere maatregelen. Met nog vier dagen te gaan tot Left Of The Dial 2020 moest de organisatie zich gewonnen geven. Er viel echt niks meer te redden.
Left Of The Dial is eigenwijs in zijn programmering en net zo eigenwijs in de overtuiging om door te gaan. Corona of niet. Het zou veilig georganiseerd worden, voldoende afstand zou worden gegarandeerd. Want veiligheid en gezondheid gaan voor, daar is iedereen het over eens. Maar deze knieval staat ook symbool voor de nekslag van al die andere cultuurinstellingen. Al die podia, artiesten en mensen achter de schermen die het zo moeilijk hebben in deze tijd. Juist nu muziek zo belangrijk is om ons door deze moeilijke tijd heen te sleuren moeten we het zonder liveoptredens doen.
We danken het team van Left Of The Dial voor al die positieve energie die het de afgelopen maanden aan ons heeft gegeven. Hiermee doen we het voor nu. We nemen het mee en we hopen Left Of The Dial (en natuurlijk andere festivals) in betere tijden weer te bezoeken.
En ja, de eerste namen voor de editie van 2021 zijn al aangekondigd…
