Tekst: Lucy Tessier
Foto’s: Jordan Hemingway

Terwijl fans wanhopig wachtten op de release van Wolf Alice’s adembenemende derde studioalbum, had CHAOS het genoegen om met gitarist Joff Oddie en bassist Theo Ellis van het viertal te spreken. Na de luisteraars lekker te hebben gemaakt met de release van drie singles voorafgaand aan hun nieuwe plaat, bespreken Ellis en Oddie de inspiratie voor het album en onthullen ze de weemoedige en mysterieuze wereld van ‘Blue Weekend’.

Het is drie jaar te lang geweest voor fans van Wolf Alice, de tijd die het Londense grunge-kwartet hun volgers liet aftellen tot hun derde plaat ‘Blue Weekend’. Geschreven en geproduceerd tijdens de turbulente grenzen van een wereldwijde pandemie, is hun nieuwste release een triomf voor de Britse muziek, en met glorieuze bewondering begroet door fans over de hele wereld. Het behoeft geen betoog dat een wachttijd van drie jaar sinds de release van hun Mercury Prize-winnende plaat ‘Visions of A Life’ zeker zijn vruchten heeft afgeworpen! Maar wat inspireerde de band voor deze prachtige nieuwe verzameling liedjes en wat is precies een ‘blue weekend‘ in de ogen van Wolf Alice?
‘We hebben het album begin vorig jaar in Brussel opgenomen’, begint Theo Ellis met een cool en iconisch blauw buzzcut-kapsel, ‘Ik herinner me dat Ellie zei: ‘het volgende blue weekend moeten we dit bos gaan bezoeken’ in de buurt van waar we het album aan het opnemen waren.’ Vanaf dat moment gaven de woorden van frontvrouw Ellie Roswell geboorte aan wat de naam zou zijn voor hun volgende plaat, omdat het resoneerde met de band en de sonische richting die het album zou inslaan. ‘Het heeft meerdere betekenissen – zoals het idee dat blauw verdrietig maar ook gelukkig is’, legt Ellis uit, ‘ik denk dat het heel moeilijk is om dingen als albumnamen te bedenken, en deze voelde heel natuurlijk aan, dus het bleef hangen.’

Iedereen kent de chaotische en vreemde verhalen van Twin Peaks wel, en hoewel misschien niet iedereen het daar niet mee eens zal zijn, is de band van mening dat hun plaat de perfecte soundtrack zou zijn voor de tv-serie. Om de atmosferische sfeer van de plaat te meten, verving het kwartet de originele trailer muziek voor klassieke films door hun eigen materiaal, zoals Ellis uitlegt: ‘We hebben die techniek zo vaak gedaan dat ik het gevoel heb dat ik er te veel gravitas aan geef (lacht) zelfs sinds we demo’s maakten voor ‘My Love Is Cool’. Ik herinner me dat ik onze liedjes speelde tijdens de advertentie voor een film genaamd ‘Electric Children’… en het is gewoon een soort leuke lakmoesproef om erachter te komen of het nummer de juiste emotie overbrengt.’ Een ongebruikelijke maar ingenieuze manier om terug te luisteren naar de eerste opnames, voegt Oddie toe: ‘Ik denk dat wanneer je een visuele prompt voor je hebt, je subjectiever naar de muziek kunt luisteren, ik denk omdat de focus niet puur op de muziek ligt… Op die manier luister je niet naar alle kleine details en zie je het grotere geheel.’

Na eerder deze maand het nummer ‘No Hard Feelings’ te hebben onthuld, en zijn delicate, melancholische kwaliteit presenteert de dualiteit van Wolf Alice op briljante wijze; hoewel ze misschien bekend staan ​​om hun onbezonnen en opwindende, vurige geluid op nummers als ‘Moaning Lisa Smile’ en ‘Yuk Foo’, kunnen ze ook rustgevende en glinsterende nummers produceren zoals deze single en vele andere. ”No Hard Feelings’ is erg emotioneel voor mij, is een van de meest intieme nummers op de plaat en simpelweg beknopt,’ geeft Ellis toe, ‘het zegt wat het moet zeggen in een werkelijk verbazingwekkende hoeveelheid tijd, en ik denk dat de manier waarop je erop reageert heel universeel is.’ Zoals de meeste boeiende ballads, onderging het nummer veel veranderingen voordat het de definitieve versie kreeg, zoals Oddie aangeeft: ‘als een Beatles-nummer. We dachten altijd: wat doen we ermee? Alle andere versies waren zo vrolijk! Dus ik begon dit soort bass-patronen te spelen en we zongen het een beetje down-tempo en het leek op de juiste emotionele knop te drukken.’ De jongens noemen zelfs een house-versie van het nummer, maar laten we daar niet op ingaan…
Een band die is blijven groeien met elk fragment van materiaal, Oddie en Ellis reflecteren als trotse ouders op de reis van hun carrière. ‘Ik denk dat je het vertrouwen kunt horen. We zijn volgens mij enorm veranderd’, begint Ellis, ‘we hebben ons vakmanschap letterlijk uitgediept en alle vaardigheden geleerd die ons hebben gebracht tot waar we nu zijn. We hebben een soort toolbox – zoals een Wolf Alice toolbox – met vaardigheden waarvan we weten dat we erop kunnen vertrouwen, niet om het eentonig te laten klinken, maar het zijn gewoon de tools waarmee we moeten creëren.’ Ellis beaamt later dat met de prestaties van de band en de groei naar volwassenheid, hun perspectieven op de industrie en het succes aanzienlijk zijn veranderd van het maken van muziek om hun huur te betalen tot het maken van muziek om emotionele behoeften te bevredigen: ‘Ik denk dat succes betekent dat je jezelf kunt bevredigen in een artistieke manier en op een emotionele manier. Ook dat soort artistieke integriteit behouden.’

Alsof drie muziekvideo’s voor elk van hun singles niet genoeg waren voor fans, heeft Wolf Alice in totaal elf muziekvideo’s gemaakt en geregisseerd om elk van de nummers op het album te begeleiden – dat is pas engagement! ‘We werkten samen met regisseur Jordan Hemingway en een geweldig productiebedrijf’, zegt Oddie, ‘en we hebben een soort van deze hele ‘Blue Weekend’-wereld gemaakt die we hopelijk langzaam in hoofdstukken zullen uitbrengen.’ Eén ding is zeker, de band heeft nooit een tekort aan intrigerende en verfrissende nieuwe promotie-ideeën om hun fanbase verslaafd te houden! Met een Europese tour gepland voor volgend jaar en het album dat begin deze maand via Dirty Hit is uitgebracht, is dit zeker hét jaar van de band. Wolf Alice heeft hun luisteraars al verbluft met een aantal sterke singles en is het levende bewijs dat grunge niet dood is en nooit zal sterven.