Tekst: Hanna de Vries
Foto’s: Eddy Taatgen
Het is even zoeken naar de achteringang van de Groningse Oosterpoort. Door dubbel feest vanavond moeten de bezoekers van Vicefest een stukje omlopen om vervolgens door de tegenwoordig goed verstopte oude ingang naar binnen te mogen. Met onze QR-code in de hand gaan we richting de kleine zaal, die door The Vices vanavond wordt omgedoopt tot de Hill Stage. Vanavond zien we optredens van Rommy Gabay, The Haunted Youth, Sophie Straat, 4B2M , Afterpartees, Bad Nerves en natuurlijk The Vices zelf.
Al bij binnenkomst zit de sfeer er goed in. De Oosterpoort is prachtig aangekleed. Er valt, net als op een grootschaliger festival zoals Lowlands, van alles te doen. Je kan winkelen bij stands met vintage kleding, een stand van de lokale platenzaak of van studenten van de kunstacademie. Voor de gelegenheid is er is zelfs een skate-ramp gebouwd en bij deze willen we de DJ een compliment geven op zijn muzieksmaak.
Met ons eerste biertje in onze handen gaan we kijken bij Rommy Gabay, die om 18:00 uur samen met haar band het spits mag afbijten. De Groningse heeft er duidelijk zin in en brengt met een gemak haar soulvolle muziek ten gehore. Gabay laat zich duidelijk inspireren door artiesten zoals Amy Winehouse en Greentea Peng en weet een eigen, moderne draai te geven aan het R&B/soul-genre.
Snel door naar de River Stage, want daar staat de eerste buitenlandse act van vanavond. De Vlaamse The Haunted Youth, onder leiding van Joachim Liebens. In België won deze band al eerder De Nieuwe Lichting. Jasper Leijdens, presentator bij KINK FM, mag de hele avond de presentatie op zich nemen. Leijdens geeft terecht aan dat dit misschien wel een van de laatste keren is, dat je The Haunted Youth in zo’n intieme setting live kan zien. Al vanaf de eerste noten lukt het de band de mensen te raken. Het publiek, dat zich oer-hollands achter in de zaal heeft verzameld, schuifelt langzaam naar voren bij ieder nummer. De muziek doet denken aan MGMT, maar wordt perfect gemixt met de duistere post-punkbeweging van nu. Zelfs gebroken snaren mogen de pret niet drukken en wij zijn behoorlijk onder de indruk.
We laten snel onze portretfoto nemen door de fotograaf die in de hal staat opgesteld met zijn oude camera voordat we het concert van Sophie Straat bezoeken. Sophie Straat is opgegroeid in de Amsterdamse Pijp, een wijk die door gentrificatie zijn charme als volksbuurt dreigt te verliezen. Ook de wijk waar André Hazes met zijn smartlappen nog steeds koning is. Je zou denken dat smartlappen misschien niet helemaal thuishoren op een avond als deze, maar niets is minder waar. Voorin de zaal lalt het publiek heerlijk mee en deelt Straat bier en dropshot uit. Achter in de zaal is het geluid helaas niet wat het wezen moet. Zonder de sfeer die vooraan gecreëerd wordt, valt het behoorlijk op dat er meer tonen vals dan raak zijn. De band heeft dat zelf ook door. “We hebben geen soundcheck kunnen doen omdat jullie allemaal ongeduldig waren en al in de zaal stonden,” legt de zangeres uit. Wij vinden dit een erg aparte redenering. Op een festival doe je wel vaker een soundcheck terwijl er al publiek bij het podium staat te wachten. Straat scheldt wat meer, op gentrificatie en Mark Rutte, maar ook op het publiek. In onze ogen maakt dat laatste haar niet per se sympathiek.
De Riverstage is in de kelder van de Oosterpoort. Dit maakt dat het er al snel benauwd wordt, ondanks het herfstige weer buiten. Tegen de tijd dat 4B2M door Vices zanger Floris van Luijtelaar het podium gestuurd wordt, zijn de mensen al behoorlijk aan het zweten. Toch weet de nieuwe Nederlandse supergroep, met leden van De Staat, Joe Goes Hunting en Go Back To The Zoo de zaal in beweging te krijgen. Even later, bij The Afterpartees is de hitte in de zaal bijna niet meer uit te houden, ondanks dat er mensen door de beveiliging buiten de deur gehouden vanwege de drukte.
Aan buitenlandse acts geen gebrek. De Britse Bad Nerves is wellicht de band met de meest scheurende gitaren van de avond. Na het eerste nummer breekt er een moshpit uit en gaan er crowdsurfers door de zaal. (Crowdsurfen is overigens illegaal in Nederland, dus we kunnen dit niet aanmoedigen). Zanger Bobby stapt als de reïncarnatie van Liam Gallagher op het podium om vervolgens het publiek te trakteren op een potje snoeiharde Essex Punk. Iedereen in zaal was verduidelijk klaar met zitconcerten en grijpt deze kans om elkaar weer (in de armen) aan te vliegen met beiden handen aan.
Hoogtepunt van de avond is natuurlijk het optreden van de organisatoren en eregasten: The Vices. Zanger Floris van Luijtelaar was afgelopen donderdag jarig en wij kunnen ons geen betere manier bedenken om je verjaardag te vieren in het bijzijn van fans en vrienden. Voordat de band begint, mag een operazangeres het concert openen. Deze zangeres blijkt de moeder te zijn van niemand minder dan gitarist Jonathan Kruizenga. Ze moet even wennen aan de volle zaal; haar zoon heeft immers de Oosterpoort uitverkocht. Maar wanneer ze klaar is ontvangt ze een daverend applaus van het publiek. Dan is het eindelijk tijd voor The Vices. Vanaf de eerste noten gaat de Oosterpoort letterlijk op en neer en wordt de band door het publiek getrakteerd op een koor van concertgangers die alle teksten uit volle borst mee kunnen zingen. De band lijkt zelf ook ontzettend veel lol te hebben en kijken hun ogen uit richting de volle zaal. Publieksfavorieten zoals ‘Boy’ en ‘Sly Smiled Berlin Child’ vallen erg goed in de smaak. Voor een cover van The Hives’s ‘Hate To Say I Told You So’ halen ze Afterpartees zanger Niek Nellen terug het podium op, die gelukkig heel toevallig de tekst wel kent. Zowel op het podium als in de zaal heeft iedereen het ontzettend naar hun zin, en dat is volgens ons het teken van een ontzettend geslaagd feest.
