Net zoals elk ander jaar heeft CHAOS ook dit jaar weer zijn neus in de albums die dit jaar uitgebracht zijn gestoken met als doel om een top 5 albums samen te stellen. Het was moeilijk, maar het is gelukt! Elke dag deze week delen we één van deze albums en zo zal op kerstavond de nummer 1 worden aangekondigd.
5: Frank Carter & the Rattlesnakes – Sticky
Een wereldwijde pandemie is misschien niet de beste situatie om een tattoo salon te openen. Gelukkig voor Frank Carter, kan hij altijd op zijn muziek rekenen om de eindjes aan elkaar te knopen! Beter dan dat, hij combineert zelfs de twee met zijn track “Go Get A Tattoo”. Trouw aan de punk-rock stijl die we al jaren kennen, biedt hij ons met “Sticky” een alchemie van zware riffs en even razende als aanstekelijke zanglijnen. Een goed begin voor deze top 5 van het jaar!
4: Shame – Drunk Tank Pink
Ze zwerven al een paar jaar rond in post-punk land. Na de release van “Songs of Praise” in 2018, brachten ze dit jaar hun tweede album “Drunk Tank Pink” uit. Dit album voldeed, net als het vorige, aan onze verwachtingen, maar ze durfden het postpunklandschap wat dieper te verkennen. Bovendien hebben ze geen tijd om te dollen, want ze hebben vorige week al een nieuwe single uitgebracht!
Klik hier om de review van het album te lezen.
3: Wolf Alice – Blue Weekend
Dit jaar kwam Wolf Alice met een derde album, vier jaar na het vorige. In deze onrustige tijden is dit het soort album dat met open armen wordt ontvangen: ontegenzeggelijk zachtaardig, zelfs tijdens de meer gewelddadige passages, vol welwillendheid en waarin de vraag naar gevoelens regelmatig wordt opgeroepen. Als je naar dit album luistert, wil je jezelf in een deken wikkelen en, als het even kan, de muziek omhelzen!
Klik hier om de review van het album te lezen.
2: Spiritbox – Eternal Blue
Het was een van de meest geanticipeerde albums van het jaar. Na twee eerste EP’s die niet onopgemerkt bleven, onthult de Canadese metalcore band, een rijzende ster in de internationale metal scene, eindelijk zijn eerste full-length album. En het minste wat we kunnen zeggen is dat we niet teleurgesteld zijn door de reis! Op dit album hebben we alles: verwoestende riffs, een vrouwenstem die weet hoe ze zowel betoverend als woedend moet zijn, en breaks die opvallen zowel qua structuur als qua geluid, die het album een progressieve kant geven. Er is ook een featuring met Sam Carter (Architects). Alleen dat, graag! Dit is duidelijk een van de albums van het jaar die je niet mag missen.
1: Rats On Rafts – Excerpts From Chapter 3: The Mind Runs A Net Of Rabbit Paths
Dit is het album dat we dit jaar in ons achterhoofd hebben gehouden. Beginnend met een Aziatisch aandoende intro, neemt dit nieuwe opus van Rats on Rafts ons mee op een wervelende tour door allerlei werelden, afwisselend met korte, bondige tracks en langere, waarbij de tijd wordt genomen om de stemming te zetten. Elke noot, elk woord, elke snaarslag is raak. Dit is een fictiewerk. En of dat dan eerder een film, een toneelstuk of een boek is? Dat laten we aan jullie over om te beslissen. We laten het aan u over om te beslissen, maar zeker is dat deze ratten op hun vlotten perfect in het spoor van het konijn zijn gekomen.
