Tekst: Bente van der Zalm
Foto’s: Lisanne Lentink
Op 18 januari nemen we een van de vele podia binnen de Drie Gezusters in Groningen over tijdens de Penguin Showcases (supported by Eurosonic Noorderslag). CHAOS heeft voor jullie de grootste beloftes van het aankomende jaar geselecteerd om een aantal vuige sets te komen spelen. Een van deze beloftes is Two and a Half Girl dat afgelopen jaar het album Evidence of a Broken Mind uitgebracht. We spraken met Daan Lutgerink (gitaar/ zang), die samen met Chris Walthaus (Bas), Juliët van de Laak (zang), Pim Cruiming (gitaar/ zang) en Anne Heymeriks (Drums) de band vormt.
Voor de mensen die jullie nog niet kennen: stel Two and a Half Girl eens voor.
We komen uit Utrecht en we maken harde muziek. Op onze eigen manier combineren we punk emo en rock. Dat is denk ik de simpelste uitleg over wat we doen. Live proberen we er altijd een feestje van te maken met iedereen. Onze teksten zijn serieus, maar we willen niet met een boze smoel op het podium staan.
Hoe doen jullie dat?
We proberen er veel energie in te leggen, maar omdat we een harde band zijn is het belangrijk dat we niet boos overkomen. Je ziet ons vaak lachend op foto’s en op het podium. Er zijn vast meer bands die dat doen, maar wij vinden dat het podium van iedereen is. Als je op het podium wil klimmen om er vervolgens af te springen is dat allemaal helemaal goed. Daardoor heerst er vaak wel een leuke sfeer bij onze shows.
En over de teksten, je zei dat die serieus zijn. Kun je hier wat meer over vertellen?
In onze muziek bespreken we vaak serieuze onderwerpen. De teksten gaat over dingen die wij belangrijk vinden. Dat kan heel breed zijn, soms gaat het over dingen die we willen aanstippen in de wereld. We hebben bijvoorbeeld een keer een song geschreven over het taboe rond praten als het niet goed met je gaat. Meestal zijn het wel dingen waar we iets van vinden of iets over te zeggen hebben. Daar willen we dan een uitlaatklep voor en daar werkt muziek goed voor.
Zijn er wel een mensen naar jullie toegekomen die het daar helemaal niet mee eens waren?
Nee, nog niet echt. Misschien komt dat ook doordat de mensen die naar ons luisteren dezelfde ideeën over de wereld hebben als wij. Het zou ook zo kunnen zijn dat wanneer wij erg uitgesproken zijn over een onderwerp, dat mensen die het daar niet mee eens zijn de song ook niet gaan luisteren. Dat weet ik niet, maar tot nu toe is iedereen meestal positief en vinden ze het cool dat we daar iets over zeggen. Maar ik weet niet of de mensen die het er niet mee eens zouden zijn naar ons toe zouden komen om dat te zeggen.
Even iets anders: jullie komen uit Utrecht. Beïnvloedt de stad jullie?
Niemand komt zelf uit Utrecht, maar de band komt wel uit Utrecht. De meeste van ons wonen hier wel. Het is moeilijk om te zeggen hoe en stad je beïnvloedt, maar de scene van Utrecht beïnvloedt ons zeker wel. Er zijn veel bands die we gaaf vinden. Twee van onze leden werken in de kroeg en het oefencentrum dB’s, dus we zitten wel vrij diep in de Utrechtse muziekscene. Er zijn veel bands die dezelfde muziek maken als wij. Dus natuurlijk beïnvloedt het je als die mensen nieuwe songs laten luisteren. Vrienden vertellen je welke bands je moet gaan luisteren of welke nieuwe plaat uit is gekomen. Hierdoor blijven we geïnspireerd. Dus op die manier beïnvloedt Utrecht ons wel, maar het is niet de stad waar we alle vijf geboren zijn en waar we hebben leren fietsen.
Is er een specifieke band die jullie beïnvloedt?
We luisteren allemaal echt totaal andere muziek. Er zijn vrij weinig bands die we allemaal samen echt vet vinden, maar iemand omschreef het een keer na een show dat zij de sound herkende in het hardste van Paramore en een beetje Everytime I Die en Comeback Kid. Toen dachten we “oja! die drie bands vinden we wel echt vet”. Daarnaast zijn er ook veel bands die we vet vinden maar die minder herkenbaar zijn in onze sound.
Hoe zijn jullie op het idee gekomen om samen muziek te maken?
We hebben allemaal bij elkaar in de klas gezeten, maar we hebben elkaar vooral buiten school leren kennen door muziek te maken. Ik ben met Anne en Juliët, onze drumster en zangeres, het project begonnen omdat we alle drie ongeveer dezelfde muziek leuk vonden. En daar zijn Pim en Chris bijgekomen. In het begin was het best wel zoeken. We hebben onze sound aangepast zodat iedereen zich daarin herkende. Maar op een gegeven moment vind je wel een soort modus die voor iedereen werkt. Binnen onze band worden best veel concessies gedaan. De muziek die we maken is niet de muziek die één van ons luistert en de anderen helemaal niet. Die klik is meer ontstaan door bewust uit te puzzelen wat voor ons werkt, dan dat het automatisch muzikaal klikt.
Is het dan moeilijk om dat middelpunt van jullie muzieksmaken te vinden of gaat dat vanzelf?
Soms is dat wel moeilijk. Maar er zijn vaak wel ideeën en dan zijn we het er vaak wel over eens welk idee het beste werkt. Soms gaat dat meer de ene kant op en soms meer de andere stilistische gezien, maar ook wat betreft smaak. En ja, als het een goede song is kan iedereen er zich wel overheen zetten dat het iets minder in zijn straatje ligt. Maar we moeten het wel alle vijf vet vinden.
Is iemand daar dominanter in binnen de band?
Pim en ik nemen wel het voortouw met schrijven en ik denk dat wij het ook als eerste zouden zeggen wanneer we het echt niet gaaf vinden. Dat komt ook omdat onze muzieksmaak ver uit elkaar ligt maar toch weer helemaal niet. Er zijn heel veel bands die ik vet vind en hij helemaal niet trekt en andersom en er zijn ook veel bands die wel overeenkomen. Dus op een gegeven moment weet je ook wel wat voor soort dingen hij vet vindt en hij weet wat ik vet vind. En dan is het misschien goed om in die hoek te zoeken als je muziek gaat maken.
Dan nu over het afgelopen jaar: wat is het vetste dat jullie hebben gedaan?
Een plaat uitbrengen is natuurlijk het vetste dat er bestaat. Verder hebben we in Duitsland gespeeld. Dat ging heel erg goed en was heel vet dus dat gaan we volgend jaar ook weer doen. Voor mijzelf was dat het hoogtepunt, maar misschien zouden de andere bandleden een ander antwoord geven. Dat weet ik eigenlijk niet.
Hebben jullie nog andere projecten voor 2023, naast in het buitenland spelen natuurlijk?
We gaan een hele hoop shows spelen en we zijn al een klein beetje bezig met nieuwe muziek. Dus we gaan een beetje de richting bepalen. Maar vooral veel spelen. We hebben de plaat in september uitgebracht en ik heb het gevoel dat we iedereen in de wereld hebben laten horen hoe gaaf we deze plaat vinden dus daar horen nog enkele shows bij.
Dus het jaar begint goed met spelen in Groningen. Hebben jullie daar al eerder gespeeld?
Ja. We hebben afgelopen jaar in Vera gespeeld als support van Tusky en Beach Dog. Dat was een hele leuke show. En we hebben een paar keer eerder op de randprogrammering van Eurosonic Noorderslag gespeeld. Dus we zijn er al een paar keer geweest. En onze gitarist komt van origine uit Groningen dus het voelt altijd een beetje als een thuiswedstrijd.
Dat komt dus wel goed! Hebben jullie een nummer dat jullie tekent als band?
Omdat we dus zoveel verschillende invloeden in de bands stoppen vind ik het moeilijk om hier één song voor te kiezen. Maar ik denk dat ‘Fire’ goed bij ons past. Dat is een goede combi voor alle elementen die we vet vinden in harde muziek die terugkomen in onze muziek. Ook qua songtekst denk ik dat Fire het beste ons visitekaartje afgeeft.
Dan de laatste vraag: hebben jullie een leuke anekdote over de band
Bij ons is het altijd mega gezellig. Het maakt niet uit of we een show uitverkopen of voor drie mensen staan, al is het één uur rijden, al is het acht uur rijden, het moet leuk zijn voor ons. Er wordt dus ook altijd een hoop kattenkwaad uitgehaald. Niet alles is ideaal om zwart op wit te zetten, maar het is altijd feest!
