Tekst: Ronald Renirie

Bury The Moon is het vierde album van de 27-jarige, uit IJsland afkomstige singer-songwriter Ásgeir Trausti. Of eigenlijk zijn derde, want het in zijn moerstaal gezongen debuutalbum Dýrð í dauðaþögn uit 2012 verscheen twee jaar later opnieuw bij het gerenommeerde Britse One Little Indian label, dit maal in het Engels.
Voor Bury The Moon trok Ásgeir zich met een verzameling instrumenten terug in een blokhut, en kwam daar weer uit met een verzameling nostalgische, soms ronduit poppy folktronica songs die ondanks de diverse en goed uitgewerkte instrumentatie vooral drijven op zijn dramatische, bijna feeërieke stemgeluid.
Daar zit hem nu ook net het probleem. Bury The Moon is een prachtplaat, mits opgediend in de juiste dosering, want na elf songs vol melodrama springt het glazuur je zowat van de tanden, en lijkt een bestaan zonder antidepressiva verder weg dan ooit.
Maar breek dit album in drie of vier stukken, en Bury The Moon helpt je als een gloedvolle warme deken het laatste restje winter door.

One Little Indian