Tekst: Florian Baudouin

Na twee albums, waarvan de laatste “Hello, It’s You” uitkwam in 2020, heeft het Canadese pop-punkcombo Bearings hun derde opus aangekondigd, “The Best Part About Being Human”, dat uitkomt op 18 augustus. We hebben erg genoten van “Hello It’s You”, dat we destijds zagen als een frisse wind voor pop-punk, dus we waren nieuwsgierig en ongeduldig om dit nieuwe Bearings album te ontdekken.

Bij de eerste luisterbeurt merk je al snel dat de band minder risico’s lijkt te nemen dan op hun vorige album.  Voor een goede eerste helft van het album lijken de nummers van een zeldzame standvastigheid te zijn, gebouwd op hetzelfde model zonder over te stromen van originaliteit, zowel melodisch als in de structuur van de nummers. Je moet wachten tot halverwege het album om een saxofoonsolo op te merken op “Ocean Dream”, een erg heavy “I Want To Heal” met een veel vettere en zwaardere riff dan Bearings gewend is te produceren, hoewel de mix van het nummer erg pop blijft… 

Pas bij de tweede luisterbeurt beginnen we de nummers te waarderen voor wat ze zijn. We bewegen het hoofd mee op het ritme en neuriën zachtjes mee met het openingsnummer “Scenery”, dat begint met een meezingrefrein. We waarderen de discrete synthbegeleiding op “Go Long” en “Ocean Dream” en we willen dansen op “Gone So Gone”, dat je uitnodigt om het leven te omarmen, hoe triest het ook is, met zelfspot… We wachten lang op een akoestische ballad à la “Lovely Lovely” uit “Hello, It’s You”, maar die komt er niet, wat een beetje teleurstellend is. Als logische afsluiting eindigt het album met “Human”, waarvan de openingszin luidt “The best part about being human is being alive”.

In feite geeft dit album van 11 tracks, waarvan de meeste minder dan 3 minuten lang zijn, ons het gevoel dat het potentieel van veel van de tracks niet zo goed benut wordt als zou kunnen. Maar begrijp ons niet verkeerd, het album is nog steeds van goede kwaliteit, zij het iets minder dan zijn voorganger.

Pure Noise Records