Tekst: Susanne van Hooft

Vandaag verschijnt Sugaregg, het derde album van Bully, de Amerikaanse garagerockband rondom zangeres Alicia Bognanno. In vergelijking met de vorige albums zit er wel wat meer lucht in de nummers. In het verleden werd het denken van Bognanno voor een groot deel in beslag genomen door haar psychische problemen. Nu zij een goede behandeling heeft ondergaan ontstond er eindelijk ruimte om ook over liefdesbeslommeringen te schrijven. Muzikaal gezien borduurt Bully verder op de eerdere albums. Echte verrassingen tovert de band niet tevoorschijn, maar dat is zeker geen diskwalificatie van dit album. Je kunt ook zeggen: Bully heeft een prettige eigen stijl ontwikkeld.

Met ‘Add It On’ valt de band met de deur in huis. Onmogelijk om met dit gitaargeweld niet meteen rechtop in actiemodus te zitten. Pas bij het nummer ‘Prism’ nemen de bandleden iets gas terug. Maar pas tegen het eind van het album lijkt de band echt tot rust te komen,  met de robuuste (en nog steeds stevige) gitaarbalad ‘Hours and Hours’.

De teksten van de nummers zijn minder recht-toe-recht-aan dan de titels doen vermoeden. Hoewel duidelijk is dat de liedjes emotionele hartenkreten zijn, worden deze soms fraai verpakt.

 “You turn me back into a child
Erratic, desperate, sad and wild
I’m always settling, caving in, stuck again
Breathe it in, fake the win, and break again”

Ondanks de soms wat poëtische verpakking weet je meestal meteen wat Bognanno bezig houdt. Soms zijn het de strubbelingen in haar liefdesleven, maar de eerder uitgebrachte pakkende single ‘Every Tradition’ gaat bijvoorbeeld over de verwachtingen die de maatschappij van vrouwen heeft. Bognanno laat duidelijk merken dat zij hier haar eigen gedachten over heeft. Dit nummer is overigens een terechte single, pakkend en melodieus met speelse elementen. Die speelsheid, door de dartelende gitaren en de terloopse tempowisselingen, geldt eigenlijk voor het hele album. Een mooie tegenhanger van de soms wat zware teksten.
Soms fungeren de dominante gitaren en de stuwende pas als een muur, zoals bij het refrein van ‘Where To Start’, maar de sterke stem van Bognanno detoneert geen moment.

Sub Pop Records / Konkurrent