Tekst: Susanne van Hooft

Vandaag verschijnt Childe, de debuut EP van … ja inderdaad: Childe. Deze Britse zanger begon serieus met muziek maken in zijn tienerjaren en kwam in een grunge band terecht. Ondanks dat dit de bodem legde voor zijn liedjes schrijven, was het toch toneel dat Childe studeerde op de beroemde BRIT school. Het gaf wel de nodige inspiratie en leidde uiteindelijk tot deze EP, die weinig grunge in zich heeft.

Wat wel? Met muzikale invloeden van Imogen Heap, Chance The Rapper, Frank Ocean, Bon Iver en Bright Eyes verwachten we inderdaad andere koek. Zoals Childe zelf aangeeft, is deze muziek het resultaat van ontdekken van zijn eigen gedachten. Een jeugd vol trauma laat immers zijn sporen na, ook bij Childe. Reflecterend over eenzaamheid, verslaafdheid aan destructie en zijn relatie met trauma zingt Childe zich door de EP. Wat voor muziek je daar bij kunt verwachten? Subtiele pop, indie gemengd met hip-hop invloeden. De teksten nogal rauw, op een bed van soms zoet klinkende muziek. Vooral de ingetogen manier maken dat het somber aandoet. Aangrijpend is ‘Two Thirds’, waar aan het eind de sirenes vechten om de aandacht, de eenzaamheid druipt er van af. Samen met de recente single ‘Child’ is dit wel het sterkste nummer van de EP. Mompelende elektronische beats vormen een welkom contrast met de zachte stem van Childe. ‘You There’ klinkt wat late night soul-achtig. En dat past wel bij afsluiter ‘Blink’ want daar vallen we zo’n beetje bij in slaap, zo ingetogen is het met een zang die nauwelijks verschillende toonhoogtes kent.

Prolifica Inc/PIAS