Tekst: Fabian Hofland

Carousel is het derde album van het Britse trio Clock Opera, de band rond zanger, gitarist en programmeur Guy Connelly. Het geluid van deze band is het beste te omschrijven als een soort sample-indie-pop, want de samples en het programmeren van de elektronica is een zeer belangrijk onderdeel van de nummers en hun stijl.

Opener ‘Be Somebody Else’ begint als een elektro track van The Chemical Brothers, maar de stuiterende melodielijn voegt zich samen met de rest van de instrumentatie en verwordt een pakkend popliedje. Clock Opera vangt de energie van Everything Everything, de warmte en feel van Sohn en de overgangen en ritmiek van Field Music. De stem van Connelly, soms falsetto, soms donkere bijna fluisterzang, zit niet heel erg voorin de mix, maar is ook weer een van de vele lagen. Alles staat in dienst van het lied. Naast de elektronica in al zijn variaties (synths, samples, elektronische bassen) is er ook een mooie rol weggelegd voor de piano, zoals de simpele doch effectieve aanslagen van ‘Run’, de fraaie break in ‘Super Blue Blood Moon’ en hoofdmelodie van de tweede single en titeltrack. Wat opvalt is dat het album wat ingetogener en subtieler is dan zijn voorganger. Waren op tweede album Venn de samples wel erg in your face en vormden ze nog de kapstok waar het hele nummer aan opgehangen werd, nu zijn de samples en elektronica één van de lagen en niet meer de hoofdmoot. Het is op dit album nog meer een geheel. Er zijn meer rustige nummers, de ballads zo u wilt, het geheel is iets stemmiger, maar de drive en het opzwepende van de composities voert toch de boventoon. Carousel heeft een dunne lijn tussen vernuftig en gekunsteld, tussen doordacht en over the top, maar Clock Opera blijft ten alle tijden aan de juiste kant van die lijnen en maakt daarmee tegelijkertijd creatieve doch catchy nummers. En alleen dat is al bewonderenswaardig.

League of Imaginary Nations / !K7 Records

Clock Opera staat op 1 April in Rotown, Rotterdam en 2 April in Melkweg, Amsterdam.