Tekst: Wim du Mortier

Corridor uit Montreal is opmerkelijk genoeg de eerste Franstalige band die Sub Pop tekent. De band heeft onmiddellijk de koe bij de horens gevat en in zeer korte tijd hun derde album opgenomen zodat hun nieuwe werk nog dit najaar kon verschijnen op het prestigieuze label. Die aanpak is de plaat ten goede gekomen. De band had tijdens het opnameproces geen tijd om zich ook maar één keer te bedenken en dus horen we op Junior spontaan klinkende dromerige gitaarpop; recht uit het hart.

Kenmerken voor de pop van het kwartet zijn uiteraard de Franstalige teksten. De zang gebruikt de band als een extra instrument en ligt dus diep in de mix verscholen. Altijd wordt er samen gezongen, wat de zanglijnen nog een extra dromerige kwaliteit geeft. De teksten zijn nauwelijks verstaanbaar en daar wordt door de band dus kennelijk niet al te veel waarde aan gehecht. Tweede kenmerkende zijn de verweven gitaarlijnen; dé troef van Corridor. De gitaren klinken in de productie bovendien fel en staan dus ferm op de voorgrond. Die gitaarpartijen leveren samen met de zang mooie melodielijnen op, zoals in het uptempo liedje ‘Goldie’ of prijsnummer op de plaat ‘Agent Double’.

Kritiekpunt is dat de plaat je nergens bij de lurven pakt of je hartslag verhoogt. De muziek is van prima kwaliteit, maar niet zo eigenzinnig dat het een eigen plek verdient in het pallet aan bands die ook in dit genre opereren. Junior is per saldo een mooie plaat die zich heel aangenaam op de achtergrond laat beluisteren en zich evengoed leent om er eens met een koptelefoon op je kneiter lekker in op te gaan.

Sub Pop/Konkurrent

Lees hier ook het interview met Dominic Berthiaume en Jonathan Robert van Corridor.