Tekst: Susanne van Hooft

Hoewel de band vorig jaar al een EP uitbracht (Recovery), is Primrose Path het eerste volwaardige album van de Britse alternatieve rockband Dream State. Primrose Path zet je met opener ‘Made Up Smile’ een fractie van een seconde op het verkeerde been: dit is toch geproduceerd door Dan Weller (Enter Shikari) op label UNFD (Frank Iero)? Dan verwachten we herrie, maar we horen wat dromerige tonen. Die verrassing duurt kort, want we worden wakker geschud door een nerveuse wekker die steeds sneller gaat tikken. Alsof we in een achtbaan zitten die op dat moment naar beneden gaat razen, is dat het moment waarop het album los gaat. We denderen langs massieve klanken, een muur van gitaren en strakke drums. Dat is de korte versie van Primrose Path. Hierachter ligt echter een meer genuanceerde wereld. De urgente zang verraadt dat er serieuze thema’s aangesneden worden, zoals de keerzijde van social media of verslaving aan alcohol en drugs. De band hecht grote waarde aan eerlijkheid in de hedendaagse wereld en in de muziek, het nummer ‘Spitting Lies’ is daar een expliciet voorbeeld van, maar het hele album komt recht-uit-het-hart over. Met name het indringende slotnummer ‘I Feel It To’ snijdt door de ziel. De band geeft zelf aan dat dit het meest emotionele nummer is dat ze ooit hebben gemaakt.
De meeste nummers zijn flink uptempo. Als er al iets van een rustmomentje te vinden is, dan zou het ‘Chapters’ zijn. Hierop neemt gitarist Rhys Wilcox een groot deel van de zang voor zijn rekening en hoewel de stem van CJ prettig klinkt, is dat een aangename afwisseling. Zowel de stem als de overige instrumenten krijgen op dit nummer meer ruimte om zich afzonderlijk te laten horen.
Het album maakt nieuwsgierig naar hoe de live zou zijn. Die vraag moet even onbeantwoord blijven, want de tour van Being As An Ocean, waar Dream State mee tourt, doet Nederland helaas niet aan.

UNFD