Tekst: Laura Rosierse

Alternatieve popband EUT brengt tweede album Party Time uit, gevuld met humor en eclectische instrumentale mixen.

Nederlandse alternatieve popband EUT is terug met hun tweede album Party Time. Het is een collectie van pakkende alternatieve soundscapes geworden, die het ten allen tijden plezierige geluid van EUT representeren. Het elf-track tellende album is een verfijnd geluid voor zij die even aan de werkelijkheid willen ontsnappen. EUT brengt nummers waar je langzaamaan verzot op raakt, een geluid dat boven alles eigenzinnig en ongewoon is. EUT’s houding geeft hun muzikale creaties kleur, en ondanks dat EUT alles behalve ‘normaal’ is brengt de band geen baanbrekend geluid. Soms hebben we alleen een band nodig die zegt wat niemand durft te zeggen, en dat is precies wat EUT doet en heeft gedaan sinds hun eerste muzikale uitgave in 2017. Een uitgave die alle hoofden in de muziekindustrie richting hen deed draaien, een die hen de meeste geboekte band maakte van Nederlandse toerend festival Popronde en hen de kans gaf de avond te openen voor Beck. Alle voorgaande releases stoomden de band klaar voor het uitbrengen van hun tweede album, ‘Party Time’.

Het album trapt af met comfortabel en ontspannen nummer ‘What Gives You The Kicks’. De albumopener geeft een geluid weer dat net wat minder gehaast is dan wat we voorheen van de band hebben gehoord, en EUT’s tweede album is de perfecte tijd en plaats om zo’n geluid te laten horen. ‘What Gives You The Kicks’s mix is gevuld met warme en funky effecten die zich prachtig om de vocalen van Megan heen vormen, als een ruwe diamant. We gaan over in ‘Had Too Much’, deels gesproken en deels dronken gezongen met een simpel en pakkende instrumentale mix. De tekst gaat over dat wat we ongetwijfeld allemaal herkennen; “I don’t think we can be friends, I’ve had too much, I’m drinking again…” Het is het simpele intermezzo dat herhaaldelijk is en toch werkt, als een mantra dat ons helpt alle… ongetwijfeld goede tijden te herinneren van toen we weer eens te veel op hadden.

Dit langzame intermezzo wordt opgevolgd door fijne, snelle en opbeurende track ‘Party Time’, eerder uitgebracht als single en een klaarblijkelijk heerlijk luchtige art rock track met een snufje simpele pop. ‘Party Time’ is de titeltrack van het album met een duidelijke reden, beide album en single gaan over lust, seks en eenzaamheid op een verfrissend openhartige manier. Onze nieuwe favourite party hit wordt gevolgd door ronduit sensueel nummer ‘Stuck’, “teach me how to fuck, fuck up my mind…”. Het is het meest experimenterende geluid op het album en echoed het synth-gedreven art rock geluid van St. Vincent. Na ‘Stuck’ glijdt het album in een ‘Interlude’, een nummer waarvan we nog steeds niet zeker zijn wat de betekenis is. Het nummer had gemakkelijk drie minuten korter kunnen zijn, vind ik dan… Maar hey, who am I to talk?! 

‘The Buggs (Part II)’ klinkt bijna als een slaapliedje, en is een van die ongewone geluiden die EUT van tijd tot tijd uitkraamt. Ondanks dat dit nummer niet kan tippen aan de opwindendheid van de andere nummers op het album, maken Megan’s doordringende vocalen het een van de singles die ons nieuwsgierig maken naar meer. We gaan verder met door insecten-geïnspireerde titels, ‘Killer Bee’ is een alternatief elektronisch- en synth-gedreven track met dromerige harmonieën die zingen over succes en het proberen te maken. ‘When I Dive’ gaat verder in op het onderwerp van onbeantwoorde vragen en je voordoen als iemand anders. Het is een van de meest bijna angstig klinkende songs op het album, en vertolkt gevoelens van ‘het niet helemaal weten’ door middel van herhaalde en intrigerende effecten die dit wisselvallige soundscape opvullen.

Dan zijn we nu eindelijk aangekomen op het punt waar eerder uitgebrachte single ‘It’s Love (But It’s Not Mine)’ binnen walst en ons allemaal meeneemt op een opwindende en ontiegelijk pakkende reis waarvan we nooit meer thuis willen komen. Het is een herkenbaar stuk energieke en indrukwekkende alternatieve pop rock dat voor dagen, nee… weken in je hoofd blijft zitten! We eindigen het album met een langzamer maar sterk hoogtepunt. ‘Bubble Baby’ kan geïnterpreteerd worden als een ode aan het hele album, in de vorm van een ballad. Het is EUT’s manier van het brengen van een vlekkeloos geproduceerd nummer, gevuld met pijn en persoonlijke teksten.

‘Party Time’ is een openhartig verhaal, vertaald in een album dat tegen de draad in gaat en niets geeft om populaire meningen. Het werd gemaakt omdat het gemaakt moest worden. Hoewel het dynamische geluid en de herkenbare toon van EUT veranderd is, het is nog altijd zonder twijfel en onbeschaamd EUT.

V2 Records