Tekst: Theo Stepper
Mikal Cronin lijkt zichzelf soms te vergeten. Zo vaak is de Amerikaan te beluisteren op het werk van vrienden en vakgenoten als Ty Segall en Kim Gordon (Sonic Youth). Gelukkig heeft hij echter tijd gevonden voor zijn vierde solo-album, dat hij gelukkig ook met vrienden opnam met Jason Quever (Papercuts) achter de knoppen. Het resultaat is een uitermate geslaagde indierockplaat die niet snel zal vervelen.
Eerder dit jaar werden we al vergast op ‘Show Me’, een nummer met een prettige beat en dito gitaarriff. Het combineert pop en rock met een 70’s sausje, zoals we dat wel vaker horen bij indiebands. Het is een instant evergreen, die direct vertrouwd aanvoelt. Op het openingsnummer ‘Shelter’ gaat het er psychedelischer aan toe, maar dat neemt niet weg, dat ook dit nummer familiair klinkt. Het bromt en bast en is direct rijk aan percussie. Zodra na het lange, uitgesponnen intro Cronin begint, is meteen de link met de titel van het album gelegd: “Seeker always finds an answer / it may not be the one you want”. Het polyritmische nummer dat ons sterk doet denken aan Led Zeppelin, gaat over de waarnemer die met tegenzin uit zijn comfortzone stapt en rondkijkt, terwijl hij probeert zijn rug recht te houden.
Ook op ‘Fire’ is een verwijzing naar de albumtitel terug te horen. Vuur, met name de cyclus van zuiveren en daarna opnieuw zaaien, is een centraal thema op de plaat: dood en wedergeboorte. Cronin is duidelijk zoekende naar antwoorden, richting, vrede. Hij de zoeker. Op ‘I’ve Got Reason’, een heerlijke garagetrack, horen we een kruisbestuiving tussen The Beatles en Nirvana. Het is veruit het stevigste nummer op de plaat maar geenszins een vreemde eend in de bijt. Hoewel er wel degelijk een rode draad in het album zit, combineert het vakkundig diverse stijlen, waardoor het rijk en gevarieerd klinkt en ook na diverse luisterbeurten staat als een huis. Seeker is met tien nummers een lust voor het oor en zou zomaar eens een van de belangrijke smaakmakers van deze herfst kunnen worden.
Merge/Konkurrent