Tekst: Hanna de Vries
Als we Nothing But Thieves moeten geloven, stond de titel ‘Moral Panic’ al vast voordat de wereld door Covid-19 op zijn kop werd gezet. Toch kunnen we geen toepasselijkere albumtitel verzinnen. Met songtitels als ‘Unperson’ en ‘Is Everybody Going Crazy’ weet Nothing But Thieves het huidige klimaat precies te omschrijven. We durven heel voorzichtig te stellen dat wanneer we over een aantal jaren terugkijken naar deze gekke tijd en de kunst die tijdens de pandemie is uitgebracht, dit album een van de meest besproken albums gaat worden. Maar we willen ‘Moral Panic’ niet alleen in deze tijdsgeest zien.
Het is inmiddels ruim vijf jaar geleden dat Nothing But Thieves voor het eerst bij het grotere publiek begon op te vallen door de bijzondere vocalen van zanger Conor Mason, knallers van singles zoals ‘Ban All The Music’ en ‘Itch’, en tours met onder andere Muse en The Red Hot Chili Peppers. Ook op festivals stond de tent eigenlijk steevast vol, zoals tijdens hun Lowlandsdebuut in de toen nog bestaande Charlie. Maar wat was de band nog jong, Mason zelf was nog maar net tweeëntwintig. Nu, vijf jaar later en twee albums verder, kun je op ‘Moral Panic’ horen hoe de band volwassen is geworden. Het tweede album van de band ‘Broken Machine’, hoewel een erg groot succes, miste een beetje individualiteit in vergelijking met het eerste album. Individualiteit die de band door persoonlijke teksten en een warmer geluid, dat wat dichter bij het eerste album ligt, terug heeft weten te vinden. Nothing But Thieves stijgt muzikaal telkens weer boven zichzelf uit. Op tracks als “Phobia’ en “There Was Sun” is goed te horen hoe de band verder bouwt op eerdere successen, maar dit altijd weet te combineren met iets nieuws. Hierdoor blijft de band verrassen.
‘Impossible’ is al een grote radiohit. Dat is geen wonder, ‘Impossible’ klinkt en voelt als een volwassen geworden versie van die andere grote radiohit ‘Sorry’. Als we goed naar de teksten luisteren lijkt Nothing But Thieves op dit album ruwer en opener dan ooit te voren. Door de pracht van ‘Impossible’ zou je bijna vergeten dat ‘Free If We Want It’ ook op het album staat. Het nummer wordt door zowel Mason als gitarist Joe-Langridge Brown als hun absolute favoriet aangeschreven. Wij snappen heel goed waarom. De hartverscheurende track over doorbikkelen en niet achterom kijken is de perfecte samenvatting van waar het album nu voor staat.
We willen ‘Moral Panic’ niet alleen in deze tijdsgeest zien. Emoties als: woede over ongelijkheid, het gevoel hebben dat de hele wereld op zijn kop staat, en natuurlijk het oude vertrouwde liefde en alle negatieve bijwerkingen van dien, zijn van alle tijden. Nothing But Thieves heeft met ‘Moral Panic’ alle rariteiten van nu tijdloos weten samen te vatten en bewijst niet alleen aan de luisteraars maar ook aan zichzelf dat je als band nooit stil hoeft te staan.
Sony Music
