Tekst: Paul van der Zalm

De titel ‘Every Bad’ doet het al vermoeden, en vanaf de eerste tonen is het meteen al duidelijk: dit tweede album van Porridge Radio, de band rond Dana Margolin, is er niet om de luisteraar te ‘pleasen’, want hier worden GROTE GEVOELENS met veel drama tot uiting gebracht. Je reinste emo dus, waarbij geesten bezworen worden of wordt afgerekend met teleurstellende exen. De frontvrouw van de band houdt zich niet in en komt zeker in de eerste vijf nummers hysterisch over als een exuberante versie van Courtney Barnett; luister bijvoorbeeld maar naar single ‘Sweet’.

Op de tweede helft van het album lijkt Margolin iets tot bedaren te komen, maar tot het einde toe is het nodig de anti-depressiva binnen handbereik te houden. Want ook uit de teksten valt op te maken dat we hier te maken hebben met een gekwelde ziel en haar worstelingen des levens. Opvallend is dat de meeste nummers draaien om een paar kernzinnen die soms uitentreuren worden herhaald. Een goed voorbeeld daarvan is de openingstrack ‘Born Confused’ waarin na ‘Thank you for leaving me’ de zin ‘Thank you for making me happy’ 39 keer(!) terugkomt en het nummer dan abrupt afbreekt. Zo’n zelfde plotseling einde horen we overigens ook weer terug bij ‘Lilac’, met 5:28 het langste nummer van de plaat, dat langzaam opbouwt met een fijne geluidexplosie als apotheose.

Door al deze aandachttrekkerij zou je al snel missen dat de muziek bijna ongemerkt meer dan oké is en dat Margolin kan steunen op de sterke bandleden Georgie Stott (toetsen), Maddie Ryall (bas) en Sam Yardley (drums). Het rustige ‘Pop Song’ (‘Please, make me feel safe’), met een mooie rol voor de elektrische gitaar, zou dan beslist een goede eerste kennismaking kunnen zijn. ‘Circling’ is muzikaal gezien zelfs een gezellig walsje en zou je bijna doen geloven dat ‘Everything is fine’, hoewel de manier waarop dat gezongen wordt dat niet geloofwaardig maakt. En na het korte rustpuntje ‘(Something)’ waarin zowaar de autotune smaakvol wordt ingezet, volgt de definitieve genadeklap met ‘Homecoming Song’: ook hier weer die permanente paradox van tekst (‘I’m a sinking ship, there’s nothing inside’) en muziek.

In Engeland werd de band uit Brighton genoemd als ‘Favourites To Watch’ en die kans heb je woensdag 6 mei, want dan staat er een optreden in Paradiso gepland, waar het viertal eerder ook al optrad tijdens ‘London Calling’.

Lees hier het interview dat Chaos Music Magazine had met Dana Margolin: https://www.chaosmusicmagazine.nl/2020/03/08/porridge-radio-interview/