Tekst: Theo Stepper

De gunfactor is groot. Je moet het maar durven, als gevierd zangeres een transitie inzetten van vrouw naar man. Hoe zal dat gaan, zal hij net zo lekker kunnen zingen als zij voorheen? Sam Bettens is inmiddels zover dat hij K’s Choice on hold heeft gezet en met twee bandleden uit diezelfde groep (Reinout Swinnen en Wim van der Westen) een nieuw project is begonnen. Met Rex Rebel gooit hij het over een andere boeg. Gitaren zijn ingeruild voor synthesizers. Het resultaat is een plaat vol toegankelijke, mellow klinkende synthpop.

Omdat we vorig jaar al kennis hebben genomen van opener ‘Big Shot’, de niet onverdienstelijke eerste single, richten we ons direct op het titelnummer. Run duurt iets meer dan vier minuten en kabbelt rustig van begin naar eind. Het is exemplarisch voor het album, dat wat ons betreft wat meer pit had mogen hebben. Bettens zingt herhaaldelijk “One step forward, two steps back”. Ook dat is representatief voor het album. Net als je denkt dat het je pakt, dan geraak je weer in twijfel.

‘Big Shot’ hadden we vrij snel omarmd als heerlijke oorwurm, al zou het met wat extra beats en bass vast nog wat spannender kunnen. De tweede single ‘Big Boy’ ligt ook heerlijk in het gehoor, maar dat komt waarschijnlijk ook omdat de half gezongen, half gesproken tekst in het begin vaag doet denken aan hoe ‘Sign O’ The Times’ van Prince klinkt. ‘Run’ is vast bedoeld als een nieuw begin, maar klinkt toch meer als een tussendoortje. De plaat is van a-tot-z zeer toegankelijk, vooral voor wie de jaren-90 heeft meegemaakt en zich Everything But The Girl kan herinneren. Run klinkt als een best-of-compilatiealbum van een schier oneindige 90’s zomer. Het is dan ook heerlijk wegdromen op een nummer als ‘Lifeline’, dat wat ons betreft de volgende single is. Het nummer lijkt meer gelaagd en mysterieuzer dan de overige nummers en zo zetten we weer een stapje naar voren.

Zouden we Run in één woord moeten omschrijven, dan is het intrigerend. Stuk voor stuk klinken de nummers alleraardigst, maar achter elkaar duurt het wat lang en zit er te weinig spanning in om het album een speciaal plekje in onze platenkast te geven. Toch kijken we nu al uit naar de opvolger.

V2 Records