Tekst: Wim du Mortier
Wil je in een notendop begrijpen waar Shht voor staat, ga dan naar de Facebookpagina van Studio Brussel en zoek de cover die de Belgische band in een benauwd keldertje speelde van Bohemian Rhapsody. Het idee om dat nummer te coveren is al op zijn zachts gezegd bijzonder, wat Shht er van maakt al helemaal. Eenmaal aangekomen bij ‘He’s just a poor boy from a poor family’ wordt doodleuk een polka ingezet. Geflipt, noemen onze Belgische buren dat. En dat vat Shht aardig samen; geflipt indeed.
Noneketanu is de tweede plaat van het vijftal uit Gent. Tien liedjes die alle kanten uit schieten: niet elk nummer een andere kant uit, maar binnen elk nummer wel te verstaan. Shht zet groovende p-funk net zo makkelijk keihard tegen polka’s aan of stukjes recht-toe-recht-aan vierkwartsmaat elektropop, keiharde metalachtige overstuurde breaks, pauze muziek bij de botsautootjes op de kermis of iets dat nog het meest weg heeft van een kinderliedje voor vier-jarigen.
Op zijn best zijn de heren als ze dicht tegen de gekkigheid van George Clinton aanschuren, hun synths swingende baslijnen laten maken. Want voor een stel witte mannen kunnen ze dat toch verdacht goed. Shht is de Average White Band van de gestoorde electrofunk. Het doet in de lage landen denken aan La Lupa of Gotcha. Maar zelfs in vergelijking met Gotcha is Shht de overtreffende trap van balorigheid. En daar zit ‘m nu net de kneep met deze band. Bij vlagen is het steengoed, muzikaal razend knap en erg aanstekelijk wat ze doen – openingsnummer ‘Hello? Hello!’ is een bijna 10 minuten durend feest met een loeier van een hooklijntje – maar zo af en toe schiet de ongein door en is het te veel om het nog leuk te kunnen vinden. En een gewaarschuwd mens telt voor twee: als je een hekel hebt aan zag via auto-tune kun je deze plaat beter mijden, want alles, echt alles gaat door de elektronische mangel.
Shht heeft in korte tijd een sterke live-reputatie opgebouwd. Daar kun je ook met de overdosis ongein echt wel iets bij voorstellen als je naar Noneketanu luistert. Dus ga ze zien als je de kans krijgt.