Tekst:Wim du Mortier

In Wikipedia staat The K gerangschikt onder de noemer ‘Belgische band’. Dat laat aan duidelijk niets te wensen over. Hoewel, bij de lezer zal wellicht aan die categorisering direct een associatie verbonden zijn. Net naar gelang de ervaringen van die persoon met ‘Belgische bands’. Velen zullen denken aan de creatieve beetje scheve indie van dEUS en vele navolgers. Anderen aan de poppy rock van van Balthazar. Misschien ook dansfanaten die houden van 2manydjs of misschien Front 242?

The K tapt uit een ander vaatje. Zelf zeggen ze de indierock van de jaren negentig nieuw leven in te willen blazen. Maar ja, daar gaan we weer; wat verstaat u daaronder? Mij doet The K met zijn ruige gitaren en beukende ritmes in een nummer als ‘Human After All’ nog het meest denken aan Metallica-achtige rock. En daar past dat hoesje met daarop een gesigneerde onderbroek misschien ook nog wel het beste bij. Je ruikt de testosteron. Hier zijn alfamannen aan het woord, afkomstig uit de omgeving van Luik nota bene. ‘It’s been a long long way home‘, zingen ze in ‘Dominant Tracks’, en ik zie in mijn fantasie bossen haar aan headbangende hoofden door de ruimte vliegen. Gedurende tien nummers cirkelen ze zo rond dat genre, met een enkel uitstapje richting emo.
Ook alfa mannen hebben een gevoelig kantje, dat ze dan met goed gevoel voor overdrijving, alsof ze een griep hebben opgelopen, vatten in een ballade vol treurnis. Dat horen we in ‘Everything Hurts’ – ook de titel laat niets te raden over – zo’n beetje halverwege de plaat, want je moet als ruige rockband immers ook denken aan de  broodnodige adempauze voor de luisteraar. En zonder ballade geen complete rockplaat.
Zanger-gitarist Sebastien von Landau, bassist Danger Mertz en drummer Sigfried Burroughs hebben een nette nieuwe plaat afgeleverd die voldoet aan alle clichés in het rockgenre. Het klinkt lekker, vooral de bas is bij vlagen lekker vet, de nummers hebben een kop en een staart en beuken er fijn op los met prima zanglijnen. Puike plaat voor de liefhebbers van dit genre. Maar zeker geen plaat die een blijvende indruk achterlaat.

Jaune Orange