Tekst: Arjen Bloem

Villagers schrijft met Fever Dreams een ode aan het dromen

Iedereen heeft wel eens de griep gehad, de slaap vatten in zo’n periode van misselijkheid, hoofdpijn en de koortsdromen die daarop volgen zijn niet alleen vervelend; het is ook een  psychedelische roes. Bij het ontwaken, blijft het grootste gedeelte van wat je hebt gefantaseerd achter in dromenland. Precies waar de Fever Dreams van Conor O’Brien, meesterbrein achter Villagers, over gaan.

O’Brien lijkt alle nummers als schilder te benaderen. Waarin hij, met oog voor detail, dunne penseelstreken op doek aanbrengt. Het zesde studioalbum van de indie-folkgroep uit Dublin, trakteert de luisteraar op rijke en verfijnde soundscapes, zoals in ‘So Simpatico’ dat zich razendsnel ontpopt tot een aangenaam popnummer, waarin de scheurende saxsolo alle elementen bij elkaar houdt, maar weigert de overhand te nemen. O’Brien voegt toe: ‘the more I know, the more I care.’ Een zin die in verschillende nummers terugkeert.

Op het nummer ‘The First Day’ volgt een ietwat bombastisch geheel. Een fonkelende xylofoon, aangevuld met blazers, strijkers, uptempo drums à la Surfjan Stevens en een koortje dat doet denken aan een lieve versie van het album ‘Turn Blue’ van The Black Keys. Een zelfde sfeer wordt gecreëerd in ‘Song in Seven’, waarin buitenaardse geluiden sterk aanwezig zijn. Leuk detail: het liedje is geboren tijdens Vlielander festival Into the Great Wide Open in 2019. Dit valt te herleiden uit de songtekst en een verklaring van O’Brien, die vertelt in een aankondiging van het album dat het nummer is geboren na een zwempartij ‘on a Dutch island.’ In de songtekst volgt: ‘It was a very good show, but there was so much more to know. So we all went to the beach, by the warm North Sea.’ 
Titelnummer ‘Fever Dreams’ is een aangename wirwar van allerlei geluiden, tonen en voice overs; zelfs een muziekdoos is uit de kast getrokken. Het is de klassieke koortsdroom, die de herinnering vaag maakt. Versterkt met stemmen die de eerdere verwijzing uit ‘So Simpatico’ herhalen: ‘the more I know, the more I care.’ Zelfs in het Gaellic. Persoonlijk hoogtepunt is het dromerige Full Faith in Providence, waarin loom pianospel verstrengeld raakt in een euforische escape met gastvocalist Rachael Lavelle. Ook in dit lied wordt, de inmiddels tot statement geworden zin, ‘the more I know, the more I care’ door O’Brien bezongen.

Villagers levert met Fever Dreams een ode aan het dromen. Alles is mogelijk en koortsachtig verwarrend; op een aangename manier. Het is misschien wel de eigenzinnigste plaat die de band gemaakt heeft. 

Domino / V2