Tekst: Paul van der Zalm

The Persuaders zongen het al in 1971: (It’s a) Thin Line Between Love and Hate (later succesvol gecoverd door The Pretenders).
Op ‘Cut the Wire’, het debuutalbum van Waltzburg dat 11 oktober in eigen beheer wordt uitgebracht, lijken de ups, maar vooral de mogelijke downs van een relatie ook een dankbare bron van inspiratie geweest te zijn. Dat is niet iets wat je direct zal opvallen, want de soms donkere teksten van Menno Krivokutya zijn vrijwel zonder uitzondering vermomd als op het eerste gehoor lichte, wat hoekige, indiepopdeuntjes die kenmerkend zijn voor het bandgeluid.

Wie de band uit Nijmegen volgt, weet dat de mannen en één vrouw al even aan de weg timmeren: in 2017 deed Waltzburg mee aan Popronde, maar al in 2018 stonden ze op Eurosonic Noorderslag en later dat jaar zelfs op Sziget. Dat kan natuurlijk alleen als je genoeg content hebt voor een goede set en daar scheelde het ook niet aan. De liedjes die op het album staan, zijn net zo oud als die op de EP ‘Latest News’ uit 2018. Maar de band heeft veel tijd en ruimte genomen om in de studio van Kytopia alle liedjes binnenstebuiten te keren, onder de niet aflatende begeleiding van Simon Akkermans. Tegelijkertijd bleef de band er aan werken dat de nummers ook op het podium tot hun recht komen. Die ontwikkeling is terug te vinden op het album en in de liedjes. Net als de hoesfoto is het een bijzondere collage geworden van het afgelegde pad. Klinken single ‘Consensus’ en ‘Battered’ nog als redelijk sober geproduceerde oude bekenden, ‘Oklahoma’ is een overtuigende en goed in het gehoor liggende popsong en behoort met ‘Battered’ en ‘Exhale’ tot mijn persoonlijke favorieten van dit album. Het laatst genoemde nummer gaat zowel over de dood als de liefde, en over de ander aansporen om de knoop door te hakken en de relatie te beëindigen omdat je daar zelf niet genoeg daadkracht voor hebt. Meer nog dan in andere nummers, is de vocale inbreng van Nicole Jansen hier niet te onderschatten. We zijn benieuwd of ze die grotere rol nu ook live oppakt.
‘Ages’ is een ‘romantisch’ nummer, maar gaat toch ook over dingen te veel overdenken en doemdenken. Opener ‘Gotor’ en ook ‘Friends’ zijn vrolijk klinkende nummers met leuke hooks en samenzang. Het groeinummer ‘Eyes Shut’ is een verhaal apart. Bassist (voorheen toetsenist) Joost Klapmuts zegt hierover dat het echt een knutselwerkje uit de studio is: Kytopia “was een snoepwinkel aan rare instrumenten en gekke geluiden. Voor het slotnummer hebben we hiervan zoveel mogelijk willekeurige geluiden opgenomen, en die later bij de basis van zang en gitaar gevoegd.” Zo is er, zonder het ooit te hebben gespeeld, een prettig gestoorde track ontstaan.
Al met al heeft de band een mooi oeuvre verzameld met het wel/niet beëindigen van een relatie als rode draad.
Waltzburg bestaat, behalve uit Menno Krivokutya, Joost Klapmuts en Nicole Jansen, verder nog uit Jesse Smits en Ruben Marseille. Ze moeten het doen zonder Luc Schmitjes, die de banden met de band kortgeleden heeft doorgeknipt.

Lees hier het interview dat CHAOS Music Magazine had aan de vooravond van de release.

Live kun je Waltzburg zien:
17-10 Merleyn, Nijmegen (releaseshow)
25-10 V11, Rotterdam
31-10 EKKO, Utrecht
02-11 Simplon, Groningen
07-11 Paradiso, Amsterdam

Eigen beheer