Tekst: Wim du Mortier

Amper drie maanden na het verschijnen van Mind Hive, een tegenvallend album van Wire waarop vooral de dieptepunten opvielen, verrast de al tijdens het bestaan legendarische Britse band opnieuw met een album. Geen nieuw werk, maar een verzameling van nummers die de afgelopen jaren zijn opgenomen, deel uitmaakten van hun live-set, maar waarvoor geen plekje op reguliere albums te vinden was. ‘Zwervertjes’, noemt Wire dat.

Het resultaat is een vet klinkende plaat met een paar bekende en in een enkel geval zelfs veel gedraaide nummers. 10:20 opent bijvoorbeeld met ‘Boiling Boy’. Een song die al in heel wat versies is uitgebracht en origineel voor het eerst in 1988 op A Beel Is A Cup verscheen. Zeg maar gerust een van de meer populaire nummers van Wire die op 10:20 weer een remake krijgt, rustig en bestudeerd gespeeld, prachtig klinkende gitaarpartijen en een mooie opbouw – zoals Wire dat pleegt te doen als een machine door stomend – naar een prachtige climax. Toch weer fijn te horen.

‘I saw three dogs flying, there was a man on the end, squaring a circle and studying its end, I saw a drunk old lady pissing in a bin, it was far too high, she couldn’t stop.’ Jawel, ook ‘German Sheperds’ heeft een plekje gekregen op 10:20, een mooi voorbeeld van hun kunnen in het tekstschrijven.
Deze bewerkingen zijn allemaal rond 2010 opgenomen in een wisselende bezetting.
Op de b-kant van de plaat volgen nummers die meer recent zijn opgenomen. Daar horen we ook Wire zoals we die hebben leren kennen in de serie nieuwe releases de afgelopen jaren. Met de in leeftijd sterk afwijkende gitarist Matthew Simms in de gelederen. Met een enkel niet eerder beschikbaar liedje zoals aangenaam wiegend ‘Wolf Collide’, dat net niet meer paste op Silver/Lead uit 2017. En ‘The Art of Persistence’ was alleen bekend als nummer op een live-registratie maar is nu puntgaaf in de studio opgenomen, een uptempo hoogtepuntje op de plaat, gewoon een goed liedje. ‘Small Black Reptile’ stond op Manscape uit 1990, maar is stevig onder handen genomen en is nu in plaats van een op een drumcomputer gebaseerd kil nummer, in een popsong van vlees en bloed veranderd. De plaat sluit af met een andere klassieker uit de jaren tachtig afkomstig van The Ideal Copy: ‘Over Theirs’. Een mooi voorbeeld van Wire’s beste industrieel klinkende werk, waarin het gevoel voor een goede deun wordt gecombineerd met een machinaal voort beukende ritmesectie, eindigend in een schier eindeloos geruis van synths.

10:20 is een must have voor fans Wire om de verzameling compleet te houden en gek genoeg een soort van compilatie die een overzicht geeft van de ontwikkeling van de band gedurende zo’n veertig (!) jaar. Leuke introductie voor wie de band nog niet kent.

Pink Flag / Konkurrent