Tekst: René Rosierse
Foto’s: Wim Heirbaut, Bart van der Putten, René Rosierse
Afgelopen weekend vond in de Zeeuwse vestingstad Hulst de elfde editie van Vestrock plaats. Van vrijdag 3 tot en met zondag 5 juni was Hulst ‘the place to be’. Net als op voorgaande edities was ook dit jaar weer alles uit de kast gehaald om van Vestrock een geweldig en gezellig festival te maken. De line-up was er weer één om de vingers bij af te likken; van bands die op het punt van doorbreken staan tot internationale wereldacts. Een programmering vol pop, rock, indie, dance, rap en Nederlandstalige pop. Ook was er voor de kleinste bezoekers weer een aangepast programma op dag drie. Op de eerste dag zagen we Editors, October Drift, The Anaesthetics, Whispering sons, And also the trees, Ten Times a Million, Wolfmother en Goldband.
Vestrock gaat op vrijdag al direct mooi uitpakken met Editors als headliner. Maar voor het zover is zullen er nog een aantal acts langskomen die evenveel of misschien nog wel meer indruk gaan maken. De organisatie heeft er goed aan gedaan om October Drift, die in 2018 ook al op Vestrock stond, terug te vragen. Ondertussen hebben zij het ijzersterke debuutalbum ‘Forever whatever’ uitgebracht maar konden dit nog niet live aan het publiek laten horen. Alle opgekropte energie van twee jaar niet optreden moet eruit en Vestrock is hier getuige van. Strakke indiepop en stevige rocksongs wisselen elkaar prima af. Hoogtepunt is het prachtige ‘Webcam funerals’ van het later dit jaar te verschijnen album I don’t belong anywhere.
De kapel is het kleine intieme overdekte podium waar The Anaesthetics uit Horst hun modern new wave, zoals zij dat zelf noemen te gehore brengen. Al tien jaar is deze band bezig en dat is te horen. Iedereen is goed op elkaar ingespeeld en de muziek staat als een huis. Vooral ‘TV celebrity’ spreekt met een catchy new wave sound sterk aan. Later dit jaar verschijnt hun debuutalbum 1080. Een band waar we in de toekomst zeker meer van gaan horen.
De zon schijnt lekker en het is dan ook ideaal festivalweer. Helaas is de temperatuur in de kapel hiermee wel erg opgelopen als rond half acht And also the trees het podium betreden. De band die ruim veertig jaar geleden al als voorprogramma voor The Cure optrad is wel wat gewend en laat zich hierdoor dan ook niet uit het veld slaan. Vreemd genoeg heeft deze band in Nederland weinig aanhang, terwijl zij in de rest van Europa veelvuldig optreden. Mooi dus dat we ze hier op Vestrock weer eens mogen aanschouwen. De set wordt langzaam opgebouwd rond opener ‘Slow pulse boy’ om vervolgens via klassieker ‘Shantell’ te eindigen met ‘Virus meadow’. Een mooie dwarsdoorsnede van 40 jaar And also the trees waarbij alles nog steeds vol overgave gespeeld wordt. Jammer genoeg wordt het voor een deel van het publiek te warm in de kapel, hierdoor loopt deze halverwege de set wel redelijk leeg. Hopelijk hebben deze mensen net buiten de kapel nog verder kunnen genieten van een uitstekend optreden.
De tent staat helemaal vol als Whispering sons het podium betreedt. Deze Belgische band heeft een goede reputatie als het om live-optredens gaat. Een reputatie die ze ook nu weer waarmaken. Vooral zangeres Fenne Kuppens gaat volledig op in de muziek en weet het publiek van begin tot einde te boeien met hun postpunt songs als ‘Dead end’, Alone’ en ‘Hollow’.
Voor wie de muziek van Whispering sons net iets te stevig en deprimerend is, biedt Ten Times a Million een goed alternatief. De temperatuur in de Kapel is nog niet gezakt maar het lukt deze band wel om het publiek te trekken en ook tot het einde toe vast te houden. Ten Times a Million brengt aanstekelijke rock. Frontman Martin Duve dweept het publiek op en zij genieten hier met volle teugen van. Via onder andere de pure rock van de Australische Wolfmother en de Nederpop van publiekslieveling Goldband is het langzaam aan tijd voor de afsluiter van de avond.
Editors is een afsluiter waar Vestrock wel erg trots op mag zijn om deze binnen te hebben kunnen halen. Een band die altijd garant staat voor spettende shows. De set opent met de nieuwe single ‘Heart attack’, gevolgd door de klassiekers ‘The racing rats’ en ‘Bullets’. Tom Smith laat zich weer van zijn beste charismatische kant zien en geeft het publiek waar ze op gewacht hebben. Iedereen zingt mee met ‘An end has a start’, ‘Papillon’ en ‘Smokers outside the hospital door’. Ook de nieuwe nummers van het binnenkort uit te komen zevende album ‘EBM’ slaan goed aan. Met ‘No sound but the wind’ wordt de set en een geweldige eerste dag Vestrock afgesloten.
