Tekst: Zaza de Vries
Foto’s: Saskia Ludden
Het is alweer een tijdje geleden dat Vera zo stijf was uitverkocht als gisteravond. Na twee jaar staat de Zuid-Londense postpunkband Shame eindelijk op de planken in Nederland en dit trekt veel publiek. Als we rond half negen aan komen wandelen, bekleedt de rij voor de poptempel inmiddels de halve straat en wachten we rustig op onze beurt om langs de ticketscanners te mogen.
Het voorprogramma PVA begint heel bewust wat later dan gepland. Nog niet iedereen is binnen en iedereen die een kaartje gekocht heeft voor de show moet ook de hele show mee kunnen krijgen toch? PVA speelt goed, heel goed zelfs. De instrumentatie is strak en de zang is zuiver. Toch heeft PVA het moeilijk; artiesten noemen het ook wel ‘The Dutch Disease.” Binnen Nederland is het heel normaal om door een act heen te praten. De muziek van PVA staat net iets te zacht en we horen het publiek jammer genoeg vooral lekker verder kletsen.
Voor Shame heeft het publiek gelukkig wel aandacht. Wanneer het vijftal op het podium stapt zijn alle geluidsremmen verdwenen en begint iedereen gelijk te headbangen en te springen. Als we zo in de zaal staan, vragen we ons af voor hoeveel mensen dit weer hun echt eerste concert is sinds de coronamaatregelen zijn opgeheven. Veel mensen grijpen de kans aan om namelijk echt weer eens goed los te gaan en we voelen de ontlading. Er vliegt bier door de lucht en vooraan ontstaat een moshpit die zich tijdens het concert steeds verder uitbreidt en langzaam de halve zaal in beslag neemt.
Shame heeft er zelf ook zin in, de band is erg blij om weer te kunnen touren en Vera weer aan te mogen doen. De laatste keer dat de band in Vera optrad is inmiddels zo’n vijf jaar geleden. Inmiddels is Shame erg gegroeid en natuurlijk willen ze graag hun nieuwe plaat ter gehore brengen. Toch doen de klassieke nummers van hun doorbraak plaat het het beste. Nummers als ‘Concrete’ en ‘Tasteless’ doen het publiek joelen en juichen met als climax van de show natuurlijk ‘One Rizzla’. Nog een keer slokt de moshpit de hele zaal op voordat de band van het podium verdwijnt. Vrij abrupt gaan de lichten aan en wordt er door de DJ muziek aangezet, maar voordat we naar huis gaan halen we nog even één biertje. Wat hebben we dit gemist!
